Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 41 Ιούνιος 2017 Ο Προφήτης Tεύχος 67 Ιανουάριος 2020 | Seite 3

3
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ Σ 2020
• Στον Πολύδωρο Συρίγο θα δώσουμε τη δυ-
νατότητα να επιλέξει ποιό βατόμουρο θα δώ-
σει στον εαυτό του. Όλο και κάτι θα βρει, είχε
άλλωστε τόσες στιγμές που προσφέρονται…
Στον Γιώργο Κουτελάκη θα δώσουμε το Βα-
τόμουρο Της Ικανότητας Να Διαβάζει Μελ-
λοντικές Οικονομικές Καταστάσεις «ψι-
λοχρεοκοπώντας» τον Δήμο Νέας Σμύρνης.
Αξίζει όμως να λάβει ένα Όσκαρ Μαχητικό-
τητας για το πρώτο εξάμηνο του 2019, ειδικά
στα θέματα που αφορούν τον Πολιτικό Οργα-
νισμό και τον «άσπονδο» πρώην συνεργάτη
του Βαγγέλη Χατζαντουριάν.
• Στη Νόρα Γαλανοπούλου θα δώσουμε επί-
σης Βατόμουρο γιατί και αυτή μας «ζάλισε»
με τα πέρα-δώθε από Κουτελάκη σε Τζουλά-
κη και πίσω σε Κουτελάκη.
• Ένα Βατόμουρο Κομματικής Πειθαρχί-
ας δικαιούται ο Γιάννης Κιουλάνης του ΚΚΕ
καθώς, σεβόμενος όπως είπε την κομματική
εντολή που έλαβε, ακύρωσε τη συμμετοχή
του στο προεκλογικό debate των πολιτικών
αρχηγών μερικές ώρες πριν αυτό πραγματο-
ποιηθεί.
• Ο Θέμης Παυλόπουλος θα λάβει το Όσκαρ
Ικανότητας Εκνευρισμού Ακόμα Και Του
Δαλάι Λάμα όποτε αναπτύσσει εκτενώς τις
διαδικασίες του συμβουλίου τις οποίες και
γνωρίζει άριστα.
• Τα Όσκαρ Μαχητικότητας Και Καλύτερης
Ατάκας θα δοθούν αντίστοιχα στον Γιάννη
Φραγκούλη της Πόλης Ανάποδα και στον Άγ-
γελο Βρεττό του ΚΚΕ.
• Βατόμουρο Παραταξιακής Πειθαρχίας θα
λάβει η Ελένη Κασίμη, της παράταξης του
Κουτελάκη, για το γεγονός πως συχνά μπερ-
δεύει την παραταξιακή γραμμή με την κομ-
ματική γραμμή ή όλοι οι υπόλοιποι συνάδελ-
φοί της στην παράταξη απλά κάνουν λάθος.
• Ο Γιώργος Λαρίσσης λαμβάνει το Βατόμου-
ρο Χαμένου Πολιτικού Χρόνου καθώς θα
μπορούσε αντί για σύμπραξη να έχει εξαρχής
συμμετάσχει στο συνδυασμό του Δημάρχου.
• Όσκαρ Πρώτου Αντρικού Και «Παντελο-
νάτης» Άνευ Πρόσφατου Προηγουμένου
Πολιτικής Συμπεριφοράς θα πάρει ο Γιάν-
νης Καρυτινός ο οποίος ανεξαρτητοποιήθη-
κε από το πρώτο δημοτικό συμβούλιο όταν
διαφώνησε σε θεμελιώδη ζητήματα, όπως
αυτό της σύμπραξης, με τον επικεφαλής της
παράταξής του Γιώργο Λαρίσση.
• Τέλος, ένα Όσκαρ Πολιτικής Συμπόρευ-
σης Και Ενότητας Σε Βασικά Δημοτικά Θέ-
ματα θα δώσουμε σε όλες τις παρατάξεις
της Αντιπολίτευσης για την ικανότητα τους,
πατώντας σε αυτά που τις ενώνουν και παρα-
μερίζοντας αυτά που τις χωρίζουν, να παρου-
σιάσουν ένα ενιαίο πρόσωπο απέναντι στη
Δημοτική Αρχή.
Και του χρόνου!
Το «νέο δημαρχείο» στο κτήριο Μινέτα
στη Συγγρού, μια ακόμα χαμένη ευκαιρία
Γράφει ο Μάριος Μουζάλας, Αρχιτέκτονας μηχανικός, Δημ. Σύμβουλος Στροφής Νέας Σμύρνης
Μινέτα - Το «νέο Δημαρχείο»
Η συζήτηση για ένα νέο Δημαρχείο θα έπρε-
πε να είναι μια «χαρούμενη» συζήτηση, με
προτάσεις, παράθεση και αντιπαράθεση από-
ψεων και επιχειρημάτων. Μία συζήτηση χρή-
σιμη σε έναν Δήμο που στερείται, με ευθύνη
της Δημ. Αρχής, ενός πλαισίου γόνιμου δια-
λόγου. Μία συζήτηση που θα έπρεπε να
απαντάει σε ερωτήματα όπως: Τι είδους
Δημαρχείο θέλουμε; Με τι χαρακτηρι-
στικά; Με τι ρόλο για την πόλη; Και να
καταλήγει στο πού; πόσο; πώς;
Η απόφαση της Σύμπραξης Τζουλά-
κη-Λαρίση για μεταφορά του Δημαρχεί-
ου στην Μινέτα ελέγχεται ως προς:
– Το οικονομικό κόστος (κάθε άλλο
παρά απαντήθηκε πειστικά).
– Το πόσες και ποίες υπηρεσίες θα με-
ταφερθούν και ποίες όχι (δεν παρου-
σιάστηκε κανένα σχέδιο, καμία μελέτη).
– Την αναβάθμιση ή όχι της ποιότητας εξυ-
πηρέτησης (οδικό-συγκοινωνιακό δίκτυο,
στα όρια της πόλης).
– Τον τρόπο λήψης της (διορισμένη πλειο-
ψηφία στην Οικ. Επιτροπή – διπλή ψήφος
του προέδρου στην συνεδρίαση του Δημ.
Συμβουλίου).
Η απόφαση αυτή εύκολα αποδεικνύεται προ-
ειλημμένη, πρόχειρη, ανεπαρκής, αυταρχική
ως προς τον τρόπο λήψης της αλλά κυρίως
χωρίς καμία προοπτική για την πόλη.
Παρά την προσπάθεια της Στροφής, η όλη
συζήτηση περιορίστηκε στην παράθεση οι-
κονομικών, αντιφατικών – ασαφών – ανεπαρ-
κών στοιχείων, χωρίς καμία σύνδεση τους με
άλλες αναγκαίες παραμέτρους, όπως :
– Η σχέση οικοπέδου-κτηρίου με το σύνολο
του πολεοδομικού συγκροτήματος.
– Η σύγχρονη έννοια του Δημαρχείου, πο-
λυλειτουργικού Δημόσιου Κτηρίου.
– Η δημιουργία νέων σχέσεων του Δημόσι-
ου Κτηρίου με το κοινό και τους εργαζόμε-
νους.
Σκέψεις όπως οι παραπάνω φαίνεται ότι είναι
ξένες για την Συνδιοίκηση Τζουλάκη-Λαρίση.
Εκπρόσωποι και προασπιστές ενός Δημαρ-
χοκεντρικού μοντέλου, μιας «στεγνής» διοι-
κητικής αντίληψης, οδηγήθηκαν στη επιλογή
ενός Ακριβού, Δημοτικού Διοικητηρίου, αντί
Δημαρχείου
Τι Δημαρχείο θέλουμε;
Η επιλογή της «Μινέτα» είναι αποτέλεσμα
μιας πολιτικής που δεν μπορεί να οραματι-
σθεί το μέλλον της πόλης και να επενδύσει σε
βασικές της ανάγκες. Μιας πολιτικής που δι-
αχρονικά και από διάφορες θέσεις υπηρέτη-
σε (μέσα από πρόσωπα ή παρατάξεις που
εκπροσωπούσε ) και η σημερινή Συνδιοί-
κηση του Δήμου. Μιας πολιτικής που αδυ-
νατεί:
– Να αντιληφθεί την ανάγκη ενός Δη-
μαρχείου, ικανού να συμβάλει και να εν-
σωματώσει στις λειτουργίες του την έντα-
ση και την σημασία Δημοκρατικών,
Συμμετοχικών διαδικασιών
– Να συλλάβει την έννοια ενός Δημαρ-
χείου, ορόσημου μιας νέας εποχής, που
θα συνδιαλέγεται με το ιστορικό παρελ-
θόν της πόλης, το παρόν και το μέλλον
της
– Να προχωρήσει σε ένα πολυλειτουργικό
Δημαρχείο, που θα αποκαθιστούσε μια
φιλική σχέση του δημότη με το Δημόσιο
Κτίριο, και θα συνέβαλλε στην ανάπτυξη
ερεθισμάτων και πολιτισμού.
Ένα σύγχρονο Δημαρχείο, ως έδρα, σύμβολο
και εργαλείο μιας δημοκρατικά εκλεγμένης
Δημ. Αρχής, με ξεχωριστή και διακεκριμένη
Αρχιτεκτονική, με δυναμισμό και πλαστικό-
τητα, που να υιοθετεί και να ενσωματώνει