Προφήτης της Νέας Σμύρνης τεύχος 41 Ιούνιος 2017 Ο Προφήτης Tεύχος 65 Νοέβριος 2019 | Page 6

6
ΝΟΕΜΒ ΡΙΟΣ 2019
Πώς μπορώ να διαχειριστώ έναν χωρισμό; ΜΈΡΟΣ Β’
Γράφει η Γεωργία Τσιάκου, Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Ψυχοθεραπεύτρια-Σύμβουλος Αυτοεκτίμησης και Διατροφικών Διαταραχών
Σ
ε αυτήν την καινούργια σελίδα που
μόλις ξεκίνησε, δεν μπορείτε να κου-
βαλήσετε τίποτα από τα προηγούμε-
να κεφάλαια. Υπάρχει μια παροιμία που λέει
«όποιος μένει στα παλιά είναι “παλιάνθρω-
πος”». Αστείο, αλλά αν το σκεφτούμε από την
οπτική του θυμού ή της πίκρας , σίγουρα δεν
είναι τα  συναισθήματα με τα οποία θα θέλα-
τε να ξυπνάτε και να αντικρίζετε μόλις ξεκι-
νά η μέρα σας! Πόσο μάλλον για τους ανθρώ-
πους που μας συναναστρέφονται! Όπως τα
περισσότερα στη ζωή, έτσι και ο χωρισμός εί-
ναι θέμα οπτικής όταν μιλάμε για αποφάσεις.
Μπορεί να φαίνεται δελεαστικό να ξεπερά-
σειτε τη θλίψη με αλκοόλ ή φάρμακα ή οποια-
δήποτε άλλη ουσία, αλλά τελικά αυτό θα το
κάνει χειρότερο όταν εκτός από τα αρνητικά
συναισθήματα θα έχετε να διαχειριστείτε και
τις επιπτώσεις της τοξίνωσης που αυτά τα πα-
ραπάνω προκαλούν.
Κατά τη διάρκεια μιας διάλυσης μιας σχέσης,
μπορεί να αισθανθείτε ότι έχει τραβηχτεί ένα
χαλί κάτω από τα πόδια σας. Για να ανακτή-
σετε την    αίσθηση του ελέγχου, ορίστε μια
καλή (σωτήρια θα έλεγα) ρουτίνα για τον εαυ-
τό σας. Αυτό μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό
όσο ένα ζεστό ντους κάθε βράδυ ή να πηγαί-
νεις στο γυμναστήριο στάνταρ ημέρες και
ώρες μέσα στην εβδομάδα ή ακόμη να μπεί-
τε σε μια ομάδα άθλησης ή ενασχόλησης, με
τακτικές συναντήσεις· οτιδήποτε σας βοηθά
να νιώσετε ξανά σταθερότητα στην καθημε-
ρινή σας ζωή θα σας βοηθήσει να μπείτε σε
ένα νέο πρόγραμμα ψυχολογικά, νοητικά και
σωματικά.
Σε κρίσιμες στιγμές της ζωής μας συνήθως
παίρνουμε αποφάσεις για τον εαυτό μας και
τους ανθρώπους γύρω μας. Είναι φυσιολογι-
κό να αισθανθούμε λοιπόν και θυμωμένοι και
προδομένοι όταν κάτι δεν πήγε όπως θα το
θέλαμε ή όπως το περιμέναμε με τον άνθρω-
πο στον οποίο ακουμπήσαμε κάποιες προσ-
δοκίες. Λογικές είναι και οι σκέψεις  που συ-
νήθως ακολουθούν όπως, «Θα έπρεπε να
γνωρίζω ότι θα κατέληγε έτσι, θα έπρεπε να
το είχα προβλέψει» ή «Αυτό θα συμβεί και με
την επόμενη σχέση μου;» ή «Έτσι είναι όλοι
οι άνθρωποι, δεν θέλω να ξαναεμπιστευθώ
κάποιον και να πληγωθώ». Αυτές οι σκέψεις
λόγο έχουν να προστατέψουν την καρδιά μας
και τον πληγωμένο μας εγωισμό από μια μελ-
λοντική έκθεση και απόρριψη. Ένα ήρεμο και
αποστασιοποιημένο μυαλό όμως μπορεί να
καταλάβει ότι είναι αυθαίρετες γενικεύσεις
και όχι η πραγματικότητα. Και για να χρησι-
μοποιήσουμε αυτό το μυαλό χρειαζόμαστε
τον αναγκαίο χρόνο «επούλωσης» των πλη-
γών μας.
Στον χρήσιμο αυτό χρόνο μπορούμε να κά-
νουμε έναν σημαντικό απολογισμό: μην είστε
σκληροί για τον εαυτό σας, απλά προσπαθή-
στε να καταλάβετε τους φόβους και τα συναι-
σθήματά σας. Ένας υγιής τρόπος να μάθετε
πώς να προσεγγίζετε μελλοντικές σχέσεις εί-
ναι να δεχτείτε τα λάθη που κάνατε στην τε-
λευταία σας. Τι σας ένωσε και τι σας απομά-
κρυνε; Για ποιόν λόγο ξεκινήσατε αυτή τη
σχέση, για ποιο λόγο τη συνεχίσατε και τι άλ-
λαξε στην πορεία (για εσάς ή για τον άλλον
άνθρωπο); Τίποτα δεν μένει στάσιμο: εξελισ-
σόμαστε συνεχώς. Μια καλή αρχή είναι να
σκεφτείτε ότι οι αξίες όλων των ανθρώπων
είναι η κινητήρια δύναμή τους. Συνήθως οι
άνθρωποι ενώνονται εκεί που ενώνονται οι
αξίες τους και απομακρύνονται όταν δεν «πα-
τάνε» στο ίδιο  ή παρόμοιο αξιακό σύστημα.
Επιστρέφοντας στην αρχική μου φράση «αν
κάποιος θέλει να είναι μαζί σας, θα το κάνει.
Τίποτα δεν κρατάει «με το ζόρι» και αν κρα-
τήσει, αυτό θα είναι για λίγο…» σας υπενθυ-
μίζω ότι εάν για κάποιο λόγο τέθηκε ζήτημα
χωρισμού είτε από εσάς είτε από κάποιον άλ-
λον, σημαίνει ότι κάποια από τι δύο πλευρές
δεν ικανοποιείται. Και συνήθως όταν κάποιος
δεν ικανοποιείται, δεν μπορεί και να ικανο-
ποιήσει.
Κακοποίηση της γυναίκας
Γράφει ο Χρήστος Κορφοξυλιώτης, Μέλος ΕΣΗΤΛΣΥΜ
Ε
ίμαστε επισήμως στον 21ο αιώνα, εξε-
λισσόμαστε με γρήγορους ρυθμούς
σε θέματα της τεχνολογίας, ξεχνώντας
όμως να επιλύσουμε πολλά άλλα κύρια ζη-
τήματα που προβληματίζουν και μαστίζουν
την κοινωνία που ζούμε. Η ανεργία, η εγκλη-
ματικότητα, τα ναρκωτικά, η βία, η γυναικεία
κακοποίηση και πολλά άλλα αρνητικά στοι-
χεία μας κατακλύζουν στην καθημερινότη-
τα μας, στα οποία πρέπει να παλεύουμε μόνοι
μας για να καταφέρουμε να βγούμε αλώβη-
τοι. Δύσκολο, αλλά οι άνθρωποι από τη φύση
τους είναι μαχητές και άνω θρώσκει.
Τα θέμα στο οποίο όμως θα ήθελα
να αναφερθώ, είναι η γυναικεία κα-
κοποίηση σε σωματική πρώτα φάση
που γεμίζει το με σημάδια και μώλω-
πες, και στην συνέχεια στα ψυχολο-
γικά τραύματα που δημιουργούνται
και δεν θεραπεύονται εύκολα πά-
ντα, αργούν να γιατρευτούν ή δεν θε-
ραπεύονται ποτέ. Αυτές τις γυναίκες
πρέπει να προστατέψει το κράτος,
αλλά και όλο το κοινωνικό σύνολο.
Να τις ακούει και να μην φιμώνονται,
όπως έκαναν οι βιαστές τους, γεμίζοντάς τες
με ενοχές και σιωπές. Καμία γυναίκα δεν πρέ-
πει να φτάνει στην κακοποίηση. Είναι κάτι
που δεν πρέπει να γίνεται από το ένα φύλο
προς το άλλο.
Οι γυναίκες αυτές που βιώνουν την κακοποί-
ηση είναι πιο δυνατές από όσο νομίζουμε Αν
γνωρίσετε μια από αυτές, αν ακούστε την
ιστορία τους, αν αφουγκραστείτε τον φόβο
τους, την ενοχή τους και την σιωπή τους, όταν
τις κατανοήσετε, μόνο έτσι θα τις βοηθήσετε
πραγματικά, θα τις κάνετε να πιστέψουν πάλι
στον εαυτό τους και στην κοινωνία που φο-
βούνται και απεχθάνονται.
Η κακοποίηση της γυναίκας είναι ευθύνη του
κάθε άντρα που την οδηγεί να μισήσει την αν-
θρώπινη επαφή, ερωτική και μη. Μην τις κά-
νετε να μισήσουν εσάς και αυτό που θέλετε
να έχετε από αυτές…