ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
48 Fighter Wing-RAF Lakenheath
Συνεχείς εξελίξεις και αναβαθμίσεις
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, η σημαντικότερη αναβάθμιση
των Strike Eagle, που αποφασίστηκε το 2007, είναι η υιοθέτηση του ραντάρ Raytheon APG-82(V)1 τεχνολογίας AESA αντικαθιστώντας το αρχικό
APG-70 στο πλαίσιο του προγράμματος F-15E RMP (Radar Modernization
Program). Το σύστημα ήταν αρχικά γνωστό ως AN/APG-62(V)4 και συνδύασε τη στοιχειοκεραία ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης του APG-62(V)3
(που εκσυγχρονίζει τα F-15C) με απάρτια, όπως ο επεξεργαστής από το
APG-79 (από το Super Hornet). Το ραντάρ μετονομάστηκε σε APG-82 το
2009 και πιστεύεται ότι, όπως και στην περίπτωση του APG-62(V)3 που διατηρεί μέρος της παλαιότερης υποδομής του -62(V)1, έτσι και αυτό διατηρεί
μέρος των LRU του APG-70. Τα δύο συστήματα, APG-62(V)3 και APG-82(V)1,
έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά λειτουργίας, αλλά το δεύτερο διαθέτει
δυνατότητα συνθετικής απεικόνισης του εδάφους SAR (Synthetic Aperture
Radar) που περιγράφεται ως «πολλαπλάσιας ευκρίνειας συγκριτικά με το
παλαιότερο σύστημα». Να υπενθυμίσουμε ότι, προκειμένου τα F-15E να
αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι το ραντάρ APG-70 δεν προσέφερε ικανοποιητική διακριτική ικανότητα SAR σε χαρτογράφηση εδάφους για στοχοποίη40
10/2015
ση από σύγχρονα όπλα ακριβείας, είχε υιοθετηθεί μια προσωρινή λύση: τα
Strike Eagle να μεταφέρουν το ατρακτίδιο ραντάρ AESA AN/ASQ-236 που
προσφέρει τέτοια δυνατότητα, συμπεριλαμβανομένης και της εξαγωγής
συντεταγμένων για χρήση με πυρομαχικά JDAM αλλά και αποτίμησης αποτελεσμάτων επιδρομών (raid assessment) (βλέπε Π&Δ No 335, «Συνεκπαίδευση ΠΑ-USAFE F-15, Πολύτιμες εμπειρίες σε δύσκολους καιρούς»).
Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, το ραντάρ AESA του συστήματος στην
μπάντα «Ku» έχει τέτοια διακριτική ικανότητα που «αποκαλύπτει αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς IED από τα ίχνη που αφήνουν με τη διατάραξη της επιφάνειας του εδάφους όταν θάβονται!». Παρά τις επιδόσεις του
όμως το ASQ-236 θα καταστεί περιττό με την ενσωμάτωση του APG-82(V)1.
Το νέο ραντάρ επρόκειτο να ξεκινήσει δοκιμές το 2010 και να μπει σε παραγωγή το 2013 για παραδόσεις το 2014. Το πρόγραμμα όμως είχε μικρές
καθυστερήσεις και οι δοκιμές ξεκίνησαν το 2011 και ολοκληρώθηκαν νωρίς το 2014, οπότε και εγκρίθηκε η παραγωγή του. Η εγκατάστασή του στα
αεροπλάνα γίνεται σταδιακά ανά Πτέρυγα και η πρώτη από αυτές είναι η
366FW στην αεροπορική βάση Mountain Home στο Άινταχο, που παρέλαβε το πρώτο εκσυγχρονισμένο F-15E τον Ιούνιο του 2014. Τα 48 αεροπλά-