ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Φύλακες του Αιγαίου
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Φύλακες του Αιγαίου
Τέλος εποχής για τα Alouette , προ των πυλών οι αποφάσεις για την εκπαίδευση
Όπως είναι γνωστό , το στάδιο αρχικής εκπαίδευσης των χειριστών του ΠΝ για αρκετά χρόνια πραγματοποιούνταν στα ελικόπτερα της Σχολής Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο . Αργότερα το σύστημα αυτό καταργήθηκε και η διαδικασία μεταφέρθηκε εξ ολοκλήρου στο Κοτρώνι , όπου τα Alouette III σήκωσαν το βάρος του αρχικού σταδίου προετοιμασίας , με πρόβλεψη 60 ωρών για κάθε χειριστή , πριν τη μεταπήδησή του στα ΑΒ . 212 . Η διαδικασία αυτή εξακολουθούσε να ισχύει μέχρι και πρόσφατα μόνο που ο χειριστής εντασσόταν είτε στα « 212 » είτε στα Aegean Hawk . Η μεγάλη πρόκληση με την είσοδο των S-70B-6 ήταν η μετάβαση των εκπαιδευομένων απευθείας από τα Alouette στα Sikorsky , με τα αποτελέσματα όμως να είναι θετικά παρά τις αρχικές επιφυλάξεις , καθώς υπήρχε τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο τύπων . Να υπενθυμίσουμε ότι τα τέσσερα SA319 είχαν αγοραστεί το 1974 με ρόλο ASuW / ASW , επιχειρώντας από τα ελικοδρόμια των παλαιών αντιτορπιλικών αμερικανικής προέλευσης του Πολεμικού Ναυτικού , στο οποίο υπηρέτησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα . Με την απόσυρση των πλοίων αυτών αλλά και την παραλαβή των AB . 212 , τα Alouette III μεταπήδησαν στον εκπαιδευτικό ρόλο , την ώρα που ο στόλος είχε ήδη απομειωθεί μετά την απώλεια δύο ελικοπτέρων . Τα δύο εναπομείναντα με την πάροδο του χρόνου και παρά τις φροντίδες του τεχνικού προσωπικού άρχισαν να αντιμετωπίζουν τα επακόλουθα της μεγάλης ηλικίας τους : χαμηλή διαθεσιμότητα , μεγάλες απαιτήσεις συντήρησης και υψηλό κόστος διατήρησής τους σε υπηρεσία . Το θέμα της αντικατάστασης του υλικού στον τομέα της αεροπορικής εκπαίδευσης στη Σχολής Ελικοπτέρων Ναυτικού είχε ήδη τεθεί από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας στο πλαίσιο ενός προγράμματος απόκτησης 5 + 1 αεροσκαφών . Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα νέα εκπαιδευτικά ελικόπτερα δεν θα στόχευαν μόνο στην απλή αντικατάσταση των Alouette III στον ρόλο της αρχικής προετοιμασίας χειριστών αλλά στη συνολική αναμόρφωση και εκσυγχρονισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας . Πιο συγκεκριμένα , στόχος του ΠΝ ήταν η μεταφορά εκπαιδευτικού έργου από τα AB . 212 / S-70 με σημαντικότατη εξοικονόμηση κονδυλίων λόγω της τεράστιας διαφοράς στο κόστος ανά ώρα πτήσης ανάμεσα στους τύπους . Όπως έχουμε σημειώσει σε πολλά πρόσφατα άρθρα μας για την αεροπορική εκπαίδευση , η πρακτική αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε όλες τις αεροπορίες , καθώς η μεταφορά έργου δεν περιορίζεται μόνο στην εκπαίδευση , αλλά φροντίζει και για τη συντήρηση της ικανότητας του ιπτάμενου προσωπικού . Να υπενθυμίσουμε για παράδειγμα ότι η γαλλική αεροπορία στρατού χρησιμοποιεί με πολύ μεγάλη επιτυχία ελαφρά ελικόπτερα στο ένα τρίτο των απαιτούμενων ωρών πτήσης ετησίως , προκειμένου να διατηρήσει διαθέσιμα τα πληρώματα ελικοπτέρων όπως τα NH . 90 ή τα Tigre ( Π & Δ Νο 347 , « Aviation Legere de l ’ Armee de Terre , Εκσυγχρονίζοντας τη Γαλλική Αεροπορία Στρατού »). Αν και το προωθημένο αυτό πρόγραμμα προβλήθηκε από τη ΔΕΝ , δεν υλοποιήθηκε τότε λόγω άλλων επιχειρησιακών αναγκών και προτιμήθηκε η γενική συντήρηση και διατήρηση των SA319 . Το θέμα επανήλθε με τη μορφή του κατεπείγοντος το 2012 , όταν τα δύο υπέργηρα πλέον ελικόπτερα έπρεπε να υποστούν και πάλι ανάλογο πρόγραμμα , θέτοντας θέμα σκοπιμότητας υλοποίησής του έναντι επένδυσης σε νέο υλικό . Λόγω των οικονομικών περιστάσεων όμως το αρχικό πρόγραμμα υποβαθμίστηκε σε μέγεθος με απαίτηση για δύο ελικόπτερα και την προοπτική για ένα ή δύο επιπλέον , εάν και όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν στο μέλλον . Επιπλέον , ενώ αρχικά είχε προσδιοριστεί η ανάγκη για κάποιο τύπο με αξονοστρόβιλο ( turboshaft ), ο προσανατολισμός ήταν για ελαφρό ελικόπτερο με εμβολοφόρο κινητήρα . Έτσι το κόστος κτήσης αλλά και χρήσης ανά ώρα πτήσης θα ήταν σημαντικά μικρότερο , περίπου στο 25 % και 30 % αντίστοιχα . Η υποβάθμιση αυτή βέβαια σήμαινε ότι τα νέα -χαμηλότερων δυνατοτήτων- ελικόπτερα θα αντικαθιστούσαν απλά τα Alouette στο στάδιο της αρχικής εκπαίδευσης και δεν θα μπορούσαν να « ξεφορτώσουν » εκπαιδευτικό έργο από τους επιχειρησιακούς τύπους . Ακόμη όμως και αυτό το πρόγραμμα σκόνταψε λόγω της έλλειψης του ενός περίπου εκατομμυρίου ευρώ που απαιτείτο για τη σχετική δαπάνη . Εδώ θα πρέπει να υπογραμμιστεί και ο ρόλος κάποιων παρατρεχάμενων στον ευρύτερο χώρο των ΜΜΕ , που σκανδαλολόγησαν επί του θέματος με τη συνήθη « κριτική επί παντός επιστητού » χωρίς οποιαδήποτε επιχειρηματολογία . Αποτέλεσμα της μη υλοποίησης του προγράμματος ήταν τα Alouette σύντομα να καθηλωθούν οριστικά και η εκπαίδευση στη ΔΕΝ να σταματήσει . Εδώ και δύο χρόνια η Διοίκηση δεν έχει δεχτεί νέους χειριστές για την έναρξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας αρχικού σταδίου , έχοντας εξαντλήσει τη δυνατότητα κάλυψης των αναγκών της από την υφιστάμενη δύναμη χειριστών . Υπό αυτό το πρίσμα , το ΠΝ καλείται να αποφασίσει για τη μετάβαση στο επόμενο πλαίσιο που θα καλύψει τις εκπαιδευτικές ανάγκες τής ΔΕΝ από τον Σεπτέμ-
26 07 / 2015