FORUM
FORUM
Του Νίκου Χατζή *
///////
Αιματηρό δίλημμα: ελευθερία ή ασφάλεια;
Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν, μετά την τρομοκρατική «επίσκεψη» στην Πόλη
του Φωτός την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015.
Ελευθερία ή ασφάλεια;
Οι Γάλλοι βουλευτές ψήφισαν θετικά για τη χρονική επέκταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης
για ένα τουλάχιστον τρίμηνο, πέραν των αρχικών δώδεκα ημερών, επικυρώνοντας με την ψήφο
τους μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την ΕΕ. Η Γαλλία βρίσκεται υπό καθεστώς στρατιωτικού νόμου
με τις αστυνομικές και κατασταλτικές δυνάμεις να έχουν αυξημένες αρμοδιότητες παρέμβασης
στη ζωή των πολιτών. Είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η ενωμένη Ευρώπη συνεχώς απομακρύνεται
από τους αρχικούς στόχους τής ίδρυσής της και διαρκώς μικραίνει, μαζεύεται, μετεξελίσσεται με
περιορισμούς της ελευθερίας των ανθρώπων, των ιδεών, αλλά και των κεφαλαίων και αγαθών.
Η θυσία της ελευθερίας έναντι της ασφάλειας αποτελεί βαρύ τίμημα και μορφοποιεί τον πρακτικό
παρεμβατισμό των τζιχαντιστών του ισλαμικού κράτους στη σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία των
φοβισμένων πολιτών.
Το διαχρονικό «τσακάλι»
Φεβρουάριος 2015: Σε περίοπτη θέση στο περιοδικό προπαγάνδας των τζιχαντιστών «Dabiq» φιγουράρει ο νεαρός Βέλγος Αμπντελαχαμίντ Αμπαούντ, γνωστός και ως Αμπού Ομάρ αλ-Μπαλίκι.
Ντυμένος με την (αντάρτικη) πολεμική περιβολή των τζιχαντιστών και κρατώντας ένα αυτόματο
όπλο, ο Αμπαούντ μοιάζει ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τον εαυτό του, σαν να υπόσχεται ότι θα εκπληρώσει τη δολοφονική αποστολή του. Εννέα μήνες μετά χαρακτηρίζεται «βασικός ύποπτος»
για την οργάνωση των τρομοκρατικών επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι, για να
πέσει νεκρός από τα πυρά των ειδικών μονάδων της γαλλικής αστυνομίας στο βόρειο προάστιο
Σαν Ντενίς της γαλλικής πρωτεύουσας έξι ημέρες μετά. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία παρατηρούσαν
ότι οι φωτογραφίες του διαβόητου παγκοσμίως πλέον Αμπαούντ έμοιαζαν πολύ με αυτές του Ίλιτς
Ραμίρεζ Σάντσεζ ή γνωστότερου ως «Κάρλος, το Τσακάλι», που θεωρήθηκε υπεύθυνος για σειρά
απαγωγών και δολοφονιών στις δεκαετίες του 70 και του 80, στο όνομα του παλαιστινιακού λαού
αλλά και μιας παγκόσμιας επανάστασης. Η ίδια ικανοποίηση από την αιματηρή βία, οι ίδιες απειλές παγκόσμιας διάστασης και μια απατηλή επίκληση του Θείου, περισσότερο για εξιλέωση και
εσωτερική παρότρυνση των φανατικών διεθνώς.
Killing is sexy!
Το ισλαμικό χαλιφάτο κυριαρχεί στην επανάσταση του Αμπαούντ μέσω φωτογραφιών, ανατριχιαστικών βίντεο και μοχθηρών μηνυμάτων που διακινούνται εύκολα στην εποχή των social media.
Οι γνωρίζοντες των όσων έχουν γραφτεί για το «Τσακάλι», αλλά και οι σημερινοί παγκόσμιοι θεατές του μακελειού στον Λίβανο, στο Παρίσι, στο Μάλι και αλλού καταλαβαίνουν το διαχρονικά
κοινό χαρακτηριστικό των δύο τρομοκρατών: Killing is Sexy! Όταν ο θανατηφόρος ναρκισσισμός
του δολοφόνου ντύνεται επιμελώς με μια παραστρατημένη επαναστατική ιδέα, τότε είναι σίγουρο
ότι το «μήνυμα θανάτου» θα βρει απήχηση σε πολλούς νέους, που μπορούν σήμερα να γίνουν
ευκολότερα «viral» μέσω των social media. Βασικά συστατικά στο μίγμα κοινωνικής επιρροής
και IT τεχνολογίας είναι η αίσθηση της δύναμης, η ψευδαίσθηση της κοινωνικότητας, αλλά και η
διαφυγή από τα πραγματικά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Το κοινωνικά δηλητηριώδες
μήνυμα θανάτου μεταδίδεται μέσω αμέτρητων σελίδων web, με tweets, με όλο το τεχνολογικό
οπλοστ άσιο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ενώ είναι αιματηρό και εύκολο στην κατανόησή
του: Και συ μπορείς να επαναστατήσεις…, και συ μπορείς να πολεμήσεις τη Δύση, τον Ιμπεριαλι4
12/2015