ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
USS Wasp F-35B OT-1
To σημαντικά μεγαλύτερο μέγεθος του Lightning II συγκριτικά με το Harrier ΙΙ είναι ένα μόνο από
τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις από τα μεγάλα αποβατικά πλοία του USN.
Η διαδικασία ΟΤ-1 υλοποιήθηκε από ειδικό κλιμάκιο επιχειρησιακών δοκιμών που συγκρότησαν δύο από τις Μοίρες με εμπλοκή στο πρόγραμμα του
JSF, η VMFA-121 «Green Knights» στον MCAS Yuma (Αριζόνα) που αποτελεί την πρώτη επιχειρησιακή μονάδα του Σώματος και η VMFAT-501 «Warlords» που είναι η μονάδα εκπαίδευσης για τον τύπο στον MCAS Beaufort
(Νότια Καρολίνα). Καθεμία συνεισέφερε από τρία αεροπλάνα (για ένα σύνολο 4 Block 2B και 2 Block 3I), με το κλιμάκιο να φτάνει στο USS Wasp
στις 18 Μαΐου, καθώς το πλοίο αποβατικής κρούσης έπλεε κατά μήκος της
ανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Το LHD 1 είναι η «εντεταλμένη» πλατφόρμα
του USN για τις δοκιμές εν πλω του F-35B, έχοντας ήδη χρησιμοποιηθεί
στα DT-1 και 2 (Developmental Tests). Όντας κατάλληλα τροποποιημέ-
νο, τον Οκτώβριο του 2011 στο κατάστρωμά του πραγματοποιήθηκε και η
πρώτη προσνήωση F-35B (βλέπε Π&Δ Νο 312, «Lockheed Martin F-35B,
Στο κατάστρωμα!»). Στις 11 ημέρες της παραμονής τους στο πλοίο τα έξι
μαχητικά πραγματοποίησαν 108 εξόδους με περίπου 90 ώρες στον αέρα,
υλοποιώντας ένα ευρύ φάσμα στόχων όπως αξιολόγηση ημερήσιων και νυχτερινών επιχειρήσεων με διαδικασίες επανεξυπηρέτησης, αποστολές μεγάλης διάρκειας με εκμετάλλευση των υποδομών διαδικτύωσης του πλοίου και υποστήριξη-συντήρηση του κλιμακίου στους χώρους του αποβατικού.
Η σημαντική διαφορά ανάμεσα στις προηγούμενες διαδικασίες DT-1/-2 και
του OT-1 του περασμένου Μαΐου είναι ότι οι πρώτες αφορούσαν συλλογή
πληροφοριών ή πιστοποίηση δεδομένων από προηγούμενες δοκιμές.
Νυχτερινή επανεξυπηρέτηση στο κατάστρωμα.
4