ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
NASA ER-2
Τη δεκαετία του ’90, από όπου είναι και η φωτογραφία, η NASA είχε δανειστεί το πρωτότυπο σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών «Senior Spur», με τον αεροδυναμικό θόλο της κεραίας στη ράχη του αεροπλάνου, που μετονόμασε σε STARLink (Satellite Telemetry And Return Link), αλλά η έλλειψη κονδυλίων την
απέτρεψε από το να διατηρήσει τη δυνατότητα μετάδοσης στοιχείων εν πτήσει. Έτσι, όλα τα δεδομένα των πτήσεων αποθηκεύονται για περαιτέρω αξιοποίηση
μετά την προσγείωση.
της USAF με τουλάχιστον 1.000 ώρες εμπειρία στον
τύπο, οι οποίοι προσλαμβάνονται με σύμβαση από τη
NASA. Ο αριθμός τους είναι μικρός και την τρέχουσα
περίοδο υπάρχουν έξι, που, όμως, εκτός των ER-2 πετούν επίσης και τις άλλες πλατφόρμες της υπηρεσίας,
όπως τα DC-8 ASL (Airborne Science Laboratory) και
Boeing 747SP SOFIA (Stratospheric Observation For
Infrared Astronomy), στο οποίο είχαμε αναφερθεί
παλαιότερα από την Π&Δ.
Οι «κατάσκοποι» που έγιναν
«επιστήμονες»
Η NASA ανέπτυξε τα δικά της φορτία αισθητήρων και
οργάνων, χρησιμοποιώντας τι ς υποδομές του αεροσκάφους, συμπεριλαμβανομένων και των εναλλακτικών φορτίων στο ρύγχος και τα πτερυγικά ατρακτίδια.
Τα τελευταία έχουν πέντε διαμερίσματα για τοποθέτηση φορτίων και, διαφοροποιούμενα από αυτά των
U-2R/S, είναι στα δυο τρίτα τους συμπιεζόμενα και
κλιματιζόμενα, επιτρέποντας τη φόρτωση ευπαθών
οργάνων. Οι αποθήκες στο ρύγχος και την άτρακτο
διαθέτουν ειδικά ικριώματα για την τοποθέτηση διατάξεων οργάνων και συστημάτων που προορίζονται
για δορυφόρους και δοκιμές πριν την εκτόξευση. Τα
πιο συνηθισμένα, όμως, φορτία είναι επιστημονικές
συσκευές, που υποστηρίζουν διάφορα ερευνητικά
προγράμματα. Ένα από τα ασυνήθιστα φορτία είναι
οι LAC (Large Area Collectors), που τοποθετούνται
30
03/2014
Η NASA ελπίζει να διατηρήσει την ευέλικτη
πλατφόρμα των
ER-2 για πολλά
ακόμη χρόνια,
μια προοπτική,
όμως, που δεν
είναι ιδιαίτερα
ευοίωνη.
στην πτέρυγα, στους αναρτήρες των ατρακτιδίων. Πρόκειται για διατάξεις
συλλεκτών δειγμάτων, που ανοίγουν το ρύγχος τους σε μεγάλο ύψος,
αναγκάζοντάς τον αέρα να περάσει πάνω από επιφάνειες συλλογής
καλυμμένες με ελαιώδες υλικό που συγκρατεί μικροσωματίδια. Όπως
προαναφέρθηκε, πολλά προγράμματα απαιτούν τη μετακίνηση των αεροσκαφών εκτός ΗΠΑ, κάτι που σημαίνει ότι η NASA λειτουργεί κι αυτή
με κλιμάκια, όπως και η USAF, που μετασταθμεύουν για εβδομάδες ή και
μήνες, υποστηρίζοντας τις επιχειρήσεις. Ανάμεσα στις πρόσφατες τέτοιες
περιπτώσεις συγκαταλέγονται η παρακολούθηση της διάδοσης τέφρας
μετά από την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ισλανδία, η μελέτη της
αύξησης των τυφώνων και άλλων ισχυρών καιρικών φαινομένων στη
νοτιοανατολική Ασία καθώς και η υποστήριξη της προσπάθειας αξιολόγησης των επιπτώσεων της διαρροής ραδιενέργειας από το πυρηνικό
εργοστάσιο της Φουκουσίμα.
Τα ER-2 βρέθηκαν, επίσης, αρκετές φορές στο Αφγανιστάν, αν και το αντικείμενο της εκεί παρουσίας τους παραμένει απόρρητο. Εκτίμηση αποτελεί
ότι τα ER-2 (όπως και τα WB-57F της NASA) δοκίμαζαν στην προκειμένη
περίπτωση ένα σύστημα κόμβου επικοινωνιών BACN (Battlefield Airborne Communications Node) για λογαριασμό της Northrop Grumman,
με βάση συμβόλαιο της τελευταίας με το Πεντάγωνο. Το συγκεκριμένο
σύστημα θα προσέφερε αναμετάδοση φωνής, δεδομένων, σταθερής και
κινούμενης εικόνας με βάση τη δημιουργία τοπικών δικτύων Intranet για
τις δυνάμεις που επιχειρούσαν στο ασιατικό θέατρο επιχειρήσεων, υπερβαίνοντας τις δυσκολίες των υφισταμένων δικτύων περιορισμένου εύρους
διαμεταγωγής αλλά και του έντονου εδαφικού αναγλύφου. Δεν είναι η
πρώτη φορά που τα αεροσκάφη και μέσα της NASA υποστηρίζουν στρατιωτικές εφαρμογές, αν και η υπηρεσία δε θέλει να αναφέρεται σε αυτές
και σπάνια δημοσιοποιεί λεπτομέρειες των σχετικών προγραμμάτων. Τα