ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
U-2 Dragon Lady
U-2 πετώντας στα 70.000 πόδια ή και υψηλότερα είναι μια πολύ μοναχική
αποστολή. Πίσω, όμως, από κάθε πτήση βρίσκεται ένας μεγάλος αριθμός
ανθρώπων που σε υποστηρίζει και οι δορυφορική ζεύξη είναι μέρος αυτής
της διαδικασίας».
O «mobile officer» είναι ο τελευταίος που αποχαιρετά τον χειριστή και ο
πρώτος που τον υποδέχεται μετά την αποστολή του.
ραντάρ, ενεργοποιώντας αντίμετρα κατά περίπτωση.
Στη ράχη του αεροπλάνου μπορούν να προσαρμοστούν ατρακτίδια με τις κεραίες του συστήματος δορυφορικών επικοινωνιών «Senior Spur» και «Senior Span», που επιτρέπουν τη μετάδοση μεγάλου όγκου πληροφοριών σε
πραγματικό χρόνο. Τα δεδομένα αυτά συλλέγονται στο συγκρότημα DGS-2 της
Beale AFB, όπου εργάζονται πάνω από 1.000 αναλυτές και άλλο εξειδικευμένο προσωπικό, υποστηρίζοντας τις επιχειρήσεις των U-2. Όπως, μάλιστα,
λέει χαρακτηριστικά ο αντισμήναρχος Rodriguez, «το να είναι κανείς πιλότος
Το «chase car» επιδόσεων, όπως η Pontiac GTO ή η Chevrolet Camaro SS,
είναι αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας απο/προσγείωσης του
Dragon Lady.
18
03/2014
Πετώντας το U-2
Το U-2 είναι ένα πολύ ιδιαίτερο αεροπλάνο στον χειρισμό, καθώς έχει σχεδιαστεί να έχει καλά χαρακτηριστικά στην πτήση σε πολύ μεγάλα ύψη στα οποία
επιχειρεί, αλλά για να φτάσει ή να επιστρέψει από εκεί, συμπεριλαμβανομένης και της φάσης της από/προσγείωσης, περνά από χαμηλότερα ύψη, όπου
η συμπεριφορά του δεν είναι η βέλτιστη. Σε μικρά ύψη χρειάζεται φυσική δύναμη για να ελέγξει κανείς το Dragon Lady και η ειδική συμπιεζόμενη στολή
δεν κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Επιπλέον, το αεροπλάνο υποφέρει σε
πλάγιους ανέμους και στην προσγείωση «δε θέλει να κατέβει», παραμένοντας ένα μέτρο πάνω από τον διάδρομο, καθώς η μεγάλη πτερυγική επιφάνεια αλληλεπιδρά σε γειτνίαση με το έδαφος.
Ο αντισμήναρχος Vince, ένας από τους πιλότους της Πτέρυγας, μας εξηγεί: