ΠΤΗΣΗ 2014 February 2014 #333 | Seite 5

επιλογή ενός συστήματος έναντι ενός άλλου , αν και το θέμα μπορεί να γίνει πολύ πιο περίπλοκο , όταν αναλογιστεί κανείς ότι παρεμβάσεις με το … αζημίωτο μπορούν να γίνουν σε όλες τις φάσεις και όχι μόνο στην τελική επιλογή , που είναι και η πλέον εκτεθειμένη σε έλεγχο . Ένα τέτοιο ενδεχόμενο , όμως , ανοίγει κυριολεκτικά τον ασκό του Αιόλου , όπως οι προμήθειες μη αναγκαίου υλικού με μοναδικό σκοπό να δημιουργηθεί αντικείμενο δοσοληψίας για χρηματισμό , η αγορά ακατάλληλων συστημάτων , η διενέργεια φωτογραφικών διαγωνισμών ή η εξουδετέρωση του ανταγωνισμού υπέρ του δωροδοκούντος κ . ά . Δωροδοκία , όμως , μπορεί να ανακύψει και για την καταστρατήγηση των όρων του διαγωνισμού μετά την κατακύρωσή του , όπως η μη τήρηση των όρων παράδοσης ή η ασυμφωνία του υλικού με τις προδιαγραφές , η αποτυχία υλοποίησης αντισταθμιστικών ωφελημάτων ή ακόμη και η εξάλειψη ευθυνών για κακή εκτέλεση και η αποφυγή ρητρών . Ο σχετικός κατάλογος περιπτώσεων που μπορεί να κρύβουν δωροδοκίες είναι ατελείωτος και δε θα κάνουμε , φυσικά , απόπειρα να τον καταγράψουμε στο σύνολό του . Όλες , όμως , αυτές οι πτυχές του θέματος ανακύπτουν και αποτελούν κρισιμότερα ζητήματα , που πιστεύουμε ότι απαιτούν περαιτέρω έρευνα πάνω και πέρα από την , επίσης απαιτούμενη , έρευνα της Δικαιοσύνης για τα πρόσωπα που ενέχονται σε υποθέσεις διαφθοράς και αφορούν στη « ζημία » που υπέστη το ελληνικό Δημόσιο από την παράνομη πράξη . Τα όσα ακολουθούν με κανένα τρόπο δεν συνιστούν « άφεση αμαρτιών » για οποιαδήποτε παράτυπη ή παράνομη πράξη τελέστηκε οποτεδήποτε και από οποιονδήποτε , είτε σε σχέση με τους εξοπλισμούς είτε όχι . Αντίθετα , είναι μια προσπάθεια επισήμανσης κάποιων ζητημάτων μέσα σε ένα όργιο παραπληροφόρησης , που , δυστυχώς , εξελίσσεται παράλληλα με την επικαιρότητα και που δημιουργεί ένα παραπέτασμα συσκότισης , κατά την άποψή μας όχι πάντα λόγω αφέλειας αλλά σαφώς και με σκοπιμότητα .

Ήταν τελικά οι εξοπλισμοί αποκλειστικά και μόνο πλατφόρμα παραγωγής « ωφέλιμων πληρωμών » ( διάβαζε … μίζες );

Το ερώτημα είναι προφανώς αφελές , ειδικά για τους διαχρονικούς αναγνώστες αυτών των σελίδων , αλλά όλο και περισσότεροι Έλληνες , θύματα μιας ενορχηστρωμένης από κάποια μέρη , πιστεύουμε , προσπάθειας , ενστερνίζονται αυτή την άποψη . Φυσικά , η τελευταία βασίζεται και σε αφελείς θεωρίες του επιπέδου « φταίνε οι μεγάλες δυνάμεις που βάζουν Έλληνες και Τούρκους να τσακώνονται για να τους πουλάνε όπλα » ή « Ελλάδα και Τουρκία δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν και για όλα φταίει το τουρκικό στρατιωτικό ( ή μήπως το νεο-οθωμανικό ) κατεστημένο , ενώ οι λαοί επιθυμούν να ζήσουν ειρηνικά ...», με τις οποίες , φυσικά , δεν αξίζει να ασχοληθούμε . Όμως , θα επαναλάβουμε εδώ κάτι που έχουμε αναφέρει πολλές φορές , αλλά αποτελεί πάντα τον ακρογωνιαίο λίθο του θέματος : οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν είναι αυτοσκοπός αλλά το μέσο για την υποστήριξη των εθνικών αντικειμενικών σκοπών , που περιγράφονται στην Πολιτική Εθνικής Άμυνας της χώρας , και , φυσικά , εντάσσονται στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής της . Κατά συνέπεια , οι εξοπλισμοί είναι αναγκαίοι και η υλοποίησή τους θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο διαφανής και υποκείμενη σε δημόσιο έλεγχο και διάλογο και με κύριο γνώμονα τη μεγιστοποίηση της επένδυσης . Όταν , βέβαια , λείπει η διαφάνεια και κυρίως ο έλεγχος , τότε όχι μόνο οι εξοπλισμοί αλλά όλες οι δαπάνες του κράτους μπορούν να γίνουν έρμαιο της διαφθοράς , που

Εξοπλισμοί , ένα μπαλόνι που φουσκώνει κατά το δοκούν

Ένα άλλο θέμα όπου η παραπληροφόρηση οργιάζει , αφορά , βέβαια , στο μέγεθος των εξοπλισμών σε βάθος χρόνου , ειδικά την περίοδο μετά το 1998 , όπου εντελώς ανακριβή στοιχεία χρησιμοποιούνται είτε αφελώς , σε πολλές περιπτώσεις , όμως , σκοπίμως , με σημαντικές προεκτάσεις στην εικόνα που δημιουργείται στην κοινή γνώμη . Είναι , μάλιστα , χαρακτηριστικό ότι στην πρώιμη περίοδο της κρίσης , το « επιχείρημα » στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας ήταν ότι οι υπέρμετροι εξοπλισμοί ( που υποδαυλίζονταν από τη διαφθορά , τις υπερτιμολογήσεις και τις μίζες ) ευθύνονταν αποκλειστικά για την εξέλιξη του δημόσιου χρέους και την τραγική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα μας . Για τον κάθε καλοπροαίρετο , φυσικά , που γνωρίζει ανάγνωση και μπορεί να κάνει βασικούς μαθηματικούς συλλογισμούς , οι ψευδείς αυτοί ισχυρισμοί που επαναλαμβάνονταν για να εμπεδωθούν στη συνείδηση του κόσμου δε μπορεί παρά να είναι άλλη μια απόδειξη σκόπιμης κακοποίησης της αλήθειας και απτό παράδειγμα της μετατροπής της υπόθεσης « Εθνική Άμυνα » σε « σάκο του μποξ » όλα αυτά τα χρόνια . Σύμφωνα με δημοσιοποιημένα στοιχεία προϋπολογισμών αλλά και απολογισμών του υπουργείου Οικονομικών για το χρονικό διάστημα 1996-2010 , το συνολικό ποσό που δαπανήθηκε από την Ελλάδα για εξοπλισμούς είναι της τάξης των 23,6 δισ . ευρώ , που , βέβαια , δεν είναι μικρό αλλά ωχριά εμπρός σε άλλους τομείς κρατικών δαπανών . Εδώ , θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πολλοί με περισσή ευκολία « μπερδεύουν » τον συνολικό προϋπολογισμό των υπουργείων , στην προκειμένη περίπτωση του Εθνικής Άμυνας , που περιλαμβάνει και τα λειτουργικά έξοδα ( που είναι πάντα και το μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών ), με τις δαπάνες προμηθειών . Ακόμη , όμως , και έτσι , τα στοιχεία για τους εξοπλισμούς είναι αδιάψευστα , όπως εμφανίζονται στον πίνακα που παραθέτουμε .

Δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα ως ποσοστό του ΑΕΠ την περίοδο 1998-2010

Έτος

Δαπάνες για εξοπλισμούς ( σε ευρώ )

AΕΠ ( σε ευρώ )

Ποσοστό επί του ΑΕΠ

Σημειώσεις ( 1 ). Πληρωμές του 2005 , έναντι εγγεγραμμένων 1,6 δισ . ευρώ , που αντιπροσώπευαν το 0,82 % του ΑΕΠ . ( 2 ). Άλλες πηγές αναφέρουν για το 2002 818 εκατ . ευρώ ( εκ των οποίων 393 εκατ . ευρώ για τόκους + 425 εκατ . ευρώ για χρεολύσια ). ( 3 ). Άλλες πηγές αναφέρουν για το 2001 1.317.000.000 ευρώ ( εκ των οποίων 382 εκατ . ευρώ για τόκους + 935 εκατ . ευρώ για χρεολύσια ). ( 4 ). Εκ των οποίων 355 εκατ . ευρώ για τόκους και 666 εκατ . ευρώ για χρεολύσια . ( 5 ). Εκ των οποίων 301 εκατ . ευρώ για τόκους και 631 εκατ . ευρώ για χρεολύσια . ( 6 ). Εκ των οποίων 299 εκατ . ευρώ για τόκους και 673 εκατ . ευρώ για χρεολύσια .

02 / 2014 5