Ρίψη bundle φορτίου , που είναι και ένας από τους κύριους ρόλους των ισραηλινών Hercules .
Η πρώτη αφορά στη συντριβή ενός C-130H ( 4X-FBO / 203 , « 73-1601 ») στις 25 Νοεμβρίου 1975 , που κατέπεσε στο όρος Τζεμπέλ Χαλάλ του Σινά στη διάρκεια μιας τυπικής αποστολής ανεφοδιασμού , όταν φαίνεται ότι παγιδεύτηκε σε αμμοθύελλα . Στο περιστατικό έχασαν τη ζωή τους οι 24 επιβαίνοντες . Οι αποστολές , όμως , ανεφοδιασμού προκεχωρημένων βάσεων είχαν και άλλα μη θανατηφόρα περιστατικά , συμπεριλαμβανομένου και ενός όπου αεροσκάφος C-130H ( 4Χ-FBU / 448 , « 75-0537 ») καταστράφηκε στην προσγείωσή του στη Χαγιόν στη 1 Δεκεμβρίου 1987 . Μια τρίτη πιθανή απώλεια αφορά σε ένα C-130H ( 4Χ-FBQ / 420 , « 75-0534 »), που έπαθε σοβαρές ζημιές σε φωτιά που προκλήθηκε στο σύστημα πέδησης κατά την προσγείωση τον Ιανουάριο του 1979 . Το τελικό καθεστώς του αεροσκάφους , όμως , δε μπορεί να επιβεβαιωθεί , καθώς η Ισραηλινή Αεροπορία άλλαζε συχνά τους αριθμούς αναγνώρισης των αεροσκαφών ή τους αφαιρούσε από όλες τις επίσημες φωτογραφίες . Στη διάρκεια της καριέρας τους , τα ισραηλινά Hercules έχουν υποστεί δυο τουλάχιστον εκσυγχρονισμούς , ενώ έχει αναφερθεί και η μερική ομογενοποίηση του στόλου των C-130E στο επίπεδο « -Η ». Υπήρξαν , επίσης , πολλές αναβαθμίσεις σε εξοπλισμό αυτοπροστασίας , επικοινωνιών , συστήματα ναυτιλίας και υποδομή νυκτερινής κατόπτευσης . Στην τελευταία περίπτωση , σε κάποια από τα αεροσκάφη έχει εγκατασταθεί πυργίσκος FLIR Rafael Toplite κάτω από το ρύγχος . Στα τέλη της δεκαετίας του ’ 90 δοκιμάστηκε και ένα σύστημα εναέριου ανεφοδιασμού με την τοποθέτηση σωλήνα ανεφοδιασμού για υποδομή « hose-and-probe ». Στη συνέχεια και στις αρχές της επόμενης δεκαετίας , τουλάχιστον δυο αεροπλάνα εμφανίστηκαν με τέτοιο εξοπλισμό , αλλά η αναβάθμιση αυτή δε γενικεύθηκε , είτε επειδή η μετατροπή παρέμεινε σε πειραματικό στάδιο είτε διότι εξυπηρέτησε , ίσως , συγκεκριμένους σκοπούς . Η έλλειψη διακριτικών , και πάλι , εμποδίζει την ιχνηλάτηση
« Elephants » & « Yellow Birds »
Οι δυο ένοικοι της Nevatim , που αποτελούν από το 2008 την Πτέρυγα Karnaf , είναι οι Μοίρες 103 « Elephants » και 131 « Yellow Bird », που λόγω απομείωσης αεροσκαφών μετά την απόσυρση κάποιων από τα C-130Ε , είναι πρακτικά συγχωνευμένες κάτω από την πρώτη . Η έλευση , όμως , των νέων C-130J « Samson » θα διαμορφώσει μια νέα κατάσταση , όπου η « Elephants » θα αναλάβει τα νέα C-130J , ενώ η « Yellow Bird » θα συνεχίσει να πετά τα C-130H . Η ιστορία της παλαιότερης 103ης Μοίρας ιχνηλατείται στον Ιούλιο του 1948 , όταν συγκροτήθηκε στη βάση Ramat Davit ως μονάδα βομβαρδισμού και μεταφορών , αξιοποιώντας τρία DC-3 , ένα DC-5 και ένα de Havilland Mosquito PR . Mk 33 , ενώ μέσα στο καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς παρέλαβε και τέσσερα Bristol Beaufighter . Τα τελευταία , μάλιστα , σε μια από τις πολλές ισραηλινές δράσεις της περιόδου για την εξασφάλιση όπλων , είχαν αναχωρήσει από τη Βρετανία κάτω από την κάλυψη ενός σεναρίου κινηματογραφικών γυρισμάτων μιας αυστραλιανής παραγωγής στη Μεσόγειο με αναφερόμενο προορισμό την Κρήτη . Αποστολή της Μοίρας κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας ήταν ο ανεφοδιασμός από αέρος των υπό πολιορκία ισραηλινών οικισμών στην έρημο Νεγκέβ , ενώ πραγματοποιήθηκαν και κάποιες αποστολές βομβαρδισμού με βόμβες που έριχναν τα μεταγωγικά από τις ανοικτές πόρτες τους και αργότερα με τα Beaufighter . Μια τολμηρή αποστολή βομβαρδισμού με Dakota πραγματοποιήθηκε στις 6 Αυγούστου πάνω από τη Δαμασκό , που βέβαια είχε περισσότερο ψυχολογική παρά επιχειρησιακή αξία . Το 1949 η Μοίρα ενισχύθηκε με C-46 λίγο πριν μεταφερθεί στη βάση του Tel Nof , αποτελώντας μια από τις δυο μονάδες μεταφορών , ενώ στη δεκαετία του ’ 50 πετούσε ακόμη B-17G και PBY Catalina σε καθήκοντα έρευνας διάσωσης , τα πρώτα εξοπλισμένα με φορτίο σωστικής λέμβου . Την ίδια περίοδο , κάποια από τα C-47 της Μοίρας βαμμένα στα χρώματα της El Al υπηρετούσαν τον ρόλο της εκπαίδευσης πληρωμάτων σε πτήσεις μεγάλης εμβέλειας χωρίς να τραβούν την προσοχή σε αεροδρόμια του εξωτερικού . Τα 16 παλαίμαχα Dakota ενισχύθηκαν από το 1955- 1956 στον κύριο ρόλο των αερομεταφορών από τρία Nord Noratlas . Αναφέρεται , μάλιστα , ότι τα N2501 αυτά αποτελούσαν υποχρεωτικά μέρος ενός « πακέτου » γαλλικών όπλων , που περιλάμβανε ακόμη 12 Dassault Ouragan , μαχητικά που αποτελούσαν , φυσικά , τον κύριο εξοπλιστικό στόχο του Ισραήλ . Τα γαλλογερμανικά μεταγωγικά , όμως , αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ευέλικτα , υλοποιώντας ένα ευρύ φάσμα ρόλων , συμπεριλαμβανομένου και του « βαρέως βομβαρδισμού », με αποστολές μεγάλων αποστάσεων αλλά και αναγνώρισης . Έτσι , παραγγέλθηκαν τουλάχιστον 16 επιπλέον Noratlas , ενώ κάποιες πηγές αναφέρουν ότι η Μοίρα επιχειρούσε με τουλάχιστον 24 αεροσκάφη του τύπου στις αρχές της δεκαετίας του ’ 60 . Οι « Elephants » είχαν σημαντική δράση στον πόλεμο του 1956 με τη μεταφορά αλεξιπτωτιστών για την κατάληψη στρατηγικών σημείων στο Σινά ή την ενίσχυση των επιχειρήσεων στην προέλαση των ισραηλινών δυνάμεων προς τη διώρυγα του Σουέζ . Η Μοίρα άρχισε να παραλαμβάνει το 1957 και ελικόπτερα Hiller 360 , Alouette II και , τελικά , και δυο S-55 για τον ρόλο SAR . Στον Πόλεμο των Έξι ημερών το 1967 η 103η συνέβαλε αποφασιστικά με μεταφορά εφοδίων και εκκένωση τραυματιών , ενώ πραγματοποίησε και πολλές αποστολές έρευνας - διάσωσης . Σε μια σειρά από αυτές μετά τις 7 Ιουνίου , Noratlas προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να επισημάνουν και να ανακτήσουν από ιρανικό έδαφος τρεις Ισραηλινούς πιλότους , που είχαν εκτιναχθεί στη διάρκεια της διάσημης επιδρομής στη βάση Η-3 . Αποστολές ανεφοδιασμού , επικοινωνιών ανάμεσα σε μονάδες στο Σινά , ρίψης αλεξιπτωτιστών και έρευνας - διάσωσης πιλότων που είχαν καταρριφθεί από την αιγυπτιακή αντιαεροπορική άμυνα ήταν ανάμεσα στις εκατοντάδες που υλοποίησε η Μοίρα κατά τη διάρκεια του πολέμου του Yom Kippur το 1973 . Το 1974 , μαζί με την 131η « Yellow Bird » η Μοίρα μετακόμισε στη βάση του Lod , ενώ το 1978 αποσύρθηκαν τα Noratlas , αφήνοντας μόνο τα Hercules μοιρασμένα ανάμεσα στις δυο μονάδες .
02 / 2014 41