|
Πολεμική Αεροπορία και Χειριστές Οπλικών Συστημάτων
Με αφορμή την πρόσφατη συνεκπαίδευση της Πολεμικής Αεροπορίας με το κλιμάκιο της 494ης Μοίρας της USAFE , που αξιοποιεί τα F-15E Strike Eagle , επιχειρούμε μια επαναπροσέγγιση στο θέμα των εξειδικευμένων διθέσιων αεροσκαφών κρούσης , που εκμεταλλεύονται τον θεσμό του Χειριστή Οπλικών Συστημάτων ( ΧΟΣ ). Ως γνωστόν , η Πολεμική Αεροπορία διαθέτει μια υπολογίσιμη δύναμη διθέσιων F-16 Block 52 + και Block 52M , που παραγγέλθηκαν με την προοπτική της αξιοποίησής τους ως πλατφορμών κρούσης βαθειάς διείσδυσης με τον χειριστή στην πίσω θέση να αφιερώνεται αποκλειστικά στη διαχείριση των όπλων και συστημάτων , ελευθερώνοντας τον εμπρός ιπτάμενο από τον φόρτο της πρόσκτησης και προσβολής του στόχου (« missionized F-16D »). Οι αποστολές διείσδυσης στην ενδοχώρα του αντιπάλου για κρούση ακριβείας στόχων υψηλής αξίας και , μάλιστα , τη νύχτα από χαμηλό ύψος είναι πρακτικά αδύνατο να εκτελεστούν με μονοθέσια αεροσκάφη λόγω του υψηλότατου φόρτου εργασίας με τον οποίο επιβαρύνεται ο χειριστής . Παρόλα αυτά , η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει τυποποιημένο δόγμα αξιοποίησης των διθέσιων F-16 με τον παραπάνω τρόπο , που ουσιαστικά αναλώνονται στη χρήση τους για εκπαίδευση είτε στο ΣΜΕΤ των μονάδων είτε εντός των Μοιρών . Με το υπάρχον δόγμα της ΠΑ και σε συνδυασμό
|
με την τρέχουσα δύσκολη οικονομική κατάσταση , είναι αδύνατο να ενεργοποιηθούν τα διθέσια αεροσκάφη με τον ίδιο τρόπο που γίνεται , για παράδειγμα , με τα αμερικανικά F-15E Strike Eagle και F / A-18F Super Hornet ή τα ισραηλινά F-16I Sufa , όπου την πίσω θέση καταλαμβάνει εξειδικευμένος αξιωματικός με διαφορετική εκπαίδευση από αυτή των ιπταμένων . Στην παρούσα φάση η Πολεμική Αεροπορία δε θα μπορούσε να αντέξει την αποδυνάμωση του ιπτάμενου δυναμικού για τη στελέχωση αυτών των θέσεων και σίγουρα μια κίνηση για την ενεργοποίηση εκπαιδευτικής δεξαμενής με βάση τους παραπάνω άξονες θα απαιτούσε πολύ χρόνο και μεγάλες δαπάνες . Μια ρεαλιστική προσέγγιση θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη μόνιμη ανάπτυξη μικρού αριθμού F-16D , έξι ή οκτώ αεροσκαφών , στο Σχολείο Όπλων Τακτικής , όπου θα δημιουργηθεί ένας πυρήνας εκπαίδευσης , αξιοποίησης και μελέτης της φιλοσοφίας επιχειρήσεων με τα εξειδικευμένα διθέσια αεροσκάφη κρούσης . Οι απόφοιτοι του Σχολείου που θα προέρχονται από τις Μοίρες κρούσης νεώτερων Βlock F-16 , όπως οι 340 , 343 και 335 , ύστερα από κατάλληλη εκπαίδευση προσανατολισμένη στην παραπάνω φιλοσοφία θα ονομάζονται « missionized commander » και θα επιστρέφουν στις Μοίρες όχι μόνο για να μεταλαμπαδεύσουν τις εμπειρίες τους ως απόφοιτοι του ΣΟΤ , αλλά και να αναλάβουν την ενεργοποίηση των διθέσιων αεροσκαφών ως missionized . Έτσι , σε μια αποστολή μεγάλου επιχειρησιακού ρίσκου |
λόγω αυξημένων απειλών εδάφους ή λόγω διείσδυσης νύχτα σε χαμηλό ύψος , ένας σχηματισμός κρούσης τεσσάρων αεροσκαφών θα μπορούσε να περιλαμβάνει , για παράδειγμα , δύο μονοθέσια και δύο διθέσια μαχητικά , όπου ο τακτικός διοικητής ( tactical commander ) λόγω εξειδικευμένης εκπαίδευσης θα παρέχει εικόνα στους υπόλοιπους χωρίς να είναι δεσμευμένος στην παρακολούθηση των παραμέτρων για την πτήση του αεροσκάφους του . Η παραπάνω κίνηση θα προσδώσει τεράστια επιχειρησιακά οφέλη και ευελιξία σχεδιασμού στους τακτικούς διοικητές , καθώς ο ιπτάμενος της πίσω θέσης αναλαμβάνει καθήκοντα ελεγκτού « mini- AWACS », εκμεταλλευόμενος το σύστημα Link 16 , με το οποίο θα λαμβάνει πληροφορίες μεταξύ άλλων και από το ΑΣΕΠΕ . Μάλιστα , σε συνδυασμό με τον ενδεχόμενο εκσυγχρονισμό των F-16 , ο ρόλος του « missionized commander » θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη σημασία . Πέραν της εισαγωγής του MIDS / Link 16 σε όλον τον στόλο τουλάχιστον από τα Block 50 και ύστερα , πιθανή απόκτηση σύγχρονων ατρακτιδίων σκόπευσης , όπως , για παράδειγμα , το AN / AAQ-33 Sniper Advanced Targeting Pod ( ATP ), θα μετατρέψει αυτομάτως τον ιπτάμενο της πίσω θέσης σε κυρίαρχο της επιχείρησης . Η δυνατότητα εκτέλεσης NTISR ( Non-Traditional Intelligence , Surveillance & Reconnaissance ) καθηκόντων σε πραγματικό χρόνο και μέσω του ατρακτιδίου Sniper αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες επιτυχίας |
της αποστολής αλλά και επιβίωσης του σχηματισμού απέναντι στις μη καταγεγραμμένες απειλές . Φυσικά , θα μπορούσε να τοποθετηθεί και υποδομή JHMCS και στην πίσω θέση των F-16D , ώστε να μπορεί ο ιπτάμενος να εκμεταλλεύεται τα οφέλη του σκοπευτικού επί κάσκας , είτε κάνοντας « slave » το ατρακτίδιο στην κάσκα του είτε εξαπολύοντας βλήματα AGM-65G σε ευκαιριακούς στόχους / απειλές εδάφους , την ίδια στιγμή που ο χειριστής θα εμπλέκεται με την αντιμετώπιση εναέριας BVR απειλής ή θα κάνει χαρτογράφηση εδάφους για αναγνώριση στόχων . Φυσικά , οι ιπτάμενοι που έχουν διατεθεί ως « missionized commander » θα επιστρέφουν στο ΣΟΤ οποιαδήποτε στιγμή απαιτηθεί για να αναβαθμίσουν τις ικανότητες τους , αφού τα αεροσκάφη θα βρίσκονται μόνιμα στην Ανδραβίδα . Με βάση τα παραπάνω , τίθενται και οι βάσεις για την εξέλιξη -όταν οι συνθήκες το ευνοήσουν και η διακλαδικότητα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ωριμάσει - της ουσιαστικής συνεργασίας των αεροσκαφών υποστήριξης με τις δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων ( Special Operation Forces ). Έτσι , η Πολεμική Αεροπορία θα περάσει στην εποχή των προωθημένων ελεγκτών αέρος - FAC ( A ) ( Forward Air Controller - Airborne ), αφού οι αποστολές υποστήριξης αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων , το οποίο ελληνική περίπτωση μεταφράζεται κυρίως σε αποστολές ανάκτησης προσωπικού , Combat Search & Rescue . |
||
04 / 2014 27 |