Ήταν κάποτε ένας πρίγκιπας που ήθελε να παντρευτεί μια πριγκίπισσα,
αλλά έπρεπε να είναι αληθινή πριγκίπισσα. Άρχισε λοιπόν να ταξιδεύει σ
ολόκληρο τον κόσμο για να τη βρει , αλλά πάντα υπήρχε κάποιο εμπόδιο.
Έτσι επέστρεψε πάλι στο σπίτι του και ήταν πολύ λυπημένος, γιατί ήθελε
πολύ να βρει μια αληθινή πριγκίπισσα.
Ένα βράδυ, ξέσπασε μια τρομερή καταιγίδα, οι αστραπές και οι βροντές
έπαιρναν κι έδιναν και η βροχή έπεφτε καταρρακτωδώς. Ξαφνικά
ακούστηκε ένα κτύπημα στην πύλη της πόλης και ο γέρος βασιλιάς πήγε να
την ανοίξει.
Ήταν μια πριγκίπισσα που περίμενε έξω, εκεί μπροστά στην πόρτα. Αλλά,
Χριστέ και Κύριε! πώς την είχε αλλάξει η βροχή και ο δυνατός αέρας! Το
νερό έτρεχε κάτω από τα μαλλιά της και τα ρούχα της, μέχρι τα παπούτσια
της κι αφού είχαν γεμίσει τα παπούτσια της έβγαινε κι έξω. Παρ’ όλα αυτά,
αυτή επέμενε ότι ήταν μία αληθινή πριγκίπισσα.