TTIP: ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
αγαθων, μεχρι τη συγχρονη βιομηχανικη, αστικη πραγματικοτητα, το εμποριο αναπτυχθηκε, οχι απαραιτητως γραμμικα, μεσα απο συγκεκριμενες φασεις.
Απο τη φοινικικη επεκταση στη λεκανη της Μεσογειου και την αναπτυξη των ελληνικων εμπορικων κομβων στην κλασικη αρχαιοτητα, δια της περιοδου των μεγαλων αυτοκρατοριων- Ρωμαιοι, Βυζαντινοι, Άραβες και μουσουλμανικο τοξο- εως την εποχη των εξερευνητων προς δυση και ανατολη, εν μεσω της μεσαιωνικης, φεουδαρχικης παρενθεσης, και εν τελει την αποικιοκρατια και την ιμπεριαλιστικη χωρικη επεκταση του καπιταλισμου, το εμποριο, η κινητικοτητα εμπορευματων και κεφαλαιων, ηταν συναμα το εργαλειο αλλα και το αποτελεσμα απο τη μια των τεχνολογικων, γνωσιολογικων ανακαλυψεων, της οικονομικης μεγεθυνσης κι απο την αλλη των βαθυνουσων διαπεριφερειακων ανισοτητων και ανισορροπιων.
Η ιστορικη συναντηση των αντικειμενικων συνθηκων με την πνευματικη και πολιτισμικη Αναγεννηση θα οδηγησει στην εκδηλωση της βιομηχανικης επαναστασης, στη μαζικοποιηση της παραγωγης, καταληγοντας στη γενικευση της εμπορευματικης παραγωγης και τη συνεπακολουθη εκδηλωση της εμπορικης επαναστασης. Ο εκθετικα αυξανομενος ογκος των αγαθων, συναρτωμενος με την εξαθλιωση εργαζομενων και τις προκαλουμενες κρισεις υπερπαραγωγης, αποζητα συνεχως νεες αγορες σ ' ολα τα μερη της γης. Οι εμποροι και τα νεοαστικα στρωματα κερδιζουν σε οικονομικη και πολιτικη δυναμη, γινονται ρυθμιστες της καταστασης και ανεβαινουν συνεχως κοινωνικα, αρχικα στην Ευρωπη και στη συνεχεια σ ' ολο τον κοσμο.
Αφενος η επεκταση των συναλλαγων, η οποια ξεπερασε καθε προηγουμενο με τη γενικευση της εμπορευματικης παραγωγης, αφετερου η γεωγραφικη διευρυνση τους, αλλιως η διεθνοποιηση τους, καθορισαν το πλαισιο της συγχρονης κοινωνικοοικονομικης εξελιξης.
Τον 20ο αιωνα τα πραγματα μετεξελισσονται: νεες τεχνικες, μεθοδοι και μεταφορικα μεσα, εξελιξη των εμπορικων συναλλαγων, οικονομικες και δασμολογικες ενωσεις, ολικη πια αποξενωση του παραγωγου απο τον τελικο αποδεκτη των προϊοντων του. Το νεοαποικιακο καθεστως υποχωρει, το μεγεθος των επιχειρησεων διευρυνεται( συγκεντροποιηση κεφαλαιου) και διαπερνα τα εθνικα συνορα, προκαλωντας την αντιστοιχη μετεξελιξη των οργανωσιακων και διοικητικων προτυπων. Αναλογη ειναι και η συγκεντροποιηση του εμπορικου τομεα της οικονομιας με την αναπτυξη των μεγαλων καταστηματων ηδη απο το 2ο μισο του 19ου αιωνα και τις υπεραγορες στη συγχρονη πραγματικοτητα.
Όμως, οπως διατυπωθηκε προηγουμενα, η περιγραφομενη ιστορικη εξελιξη δεν ηταν γραμμικη. Ο Α’ Παγκοσμιος Πολεμος( 1914- 1918) μειωσε την ταση διεθνοποιησης του εμποριου και εγκαινιασε μια καινουργια περιοδο κρατικων ρυθμισεων και ελεγχων, με αποτελεσμα ο ογκος των διεθνων συναλλαγων να ακολουθησει πτωτικη πορεια. Στο Μεσοπολεμο ολοκληρη η παγκοσμια κοινοτητα θα στραφει στον προστατευτισμο. Η σταδιακη ανεξαρτητοποιηση των αποικιων και η καταρρευση των τελευταιων αυτοκρατοριων, σε συνδυασμο με το ασχημο μεταπολεμικο κλιμα, αλλα και την γενικευμενη οικονομικη κατασταση, θα οδηγησει σε πιο κλειστες, προστατευτικες αστικες οικονομιες, διαμορφωνοντας ταυτοχρονα το νεο ιστορικο πλαισιο της επομενης φασης διεθνοποιησης.
Εξαιρεση θα αποτελεσουν οι Η. Π. Α., οι οποιες μετα τη Μεγαλη Ύφεση του 1929 αναδυονται στη νεα ηγετιδα δυναμη του παγκοσμιου εμποριου: η ψηφιση του σχετικου νομου για την πραγματοποιηση εμπορικων συμφωνιων το 1934 αποτελει ιστορικο οροσημο. Αν και ο αριθμος των διμερων εμπορικων συμφωνιων που προεκυψαν δεν αρκουσε για την αναστροφη της τασης περιορισμου του παγκοσμιου εμποριου, εθετε ομως διχως αμφιβολια τις κανονιστικες και διεθνοπολιτικες βασεις για το νεο κυμα οικονομικης διεθνοποιησης μετα το Β’ Παγκοσμιο Πολεμο. Εκει η εικονα θα αλλαξει αρδην καθως η αναγνωρισμενη αναγκη πολιτικης σταθεροτητας στο πλαισιο μιας νεας μακρας φασης οικονομικης αναπτυξης οδηγησαν στην υπογραφη των πρωτων παγκοσμιων εμπορικων συμφωνιων αλλα και τη σταδιακη φιλελευθεροποιηση της ασκουμενης εμπορικης πολιτικης.
2.1.1 Μετά τον Β ' Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι Η. Π. Α. απο κοινου με την Αγγλια, πρωτοποροι αυτην την περιοδο, επιδιωκοντας αφενος την προωθηση της οικονομικης επιρροης τους και θελοντας αφετερου να εμποδισουν την εξαπλωση της Σοβιετικης Ένωσης θα ιδρυσουν το 1947 τη Γενικη Συμφωνια Δασμων και Εμποριου( GATT), η οποια θα αποτελεσει τον προδρομο ολων των συγχρονων εμπορικων συμφωνιων( Βαταλαχος, 2016). Σε αυτην τη λογικη θα αναπτυχθουν και επιμερους, διμερεις η πολυμερεις συμφωνιες που αφορουν σε συγκεκριμενους κλαδους και αγαθα( π. χ. τα γεωργικα προϊοντα και οι υπηρεσιες). Στο ιδιο πλαισιο εντασσονται συμφωνιες που δημιουργουν το απαραιτητο διεθνες κανονιστικο πλαισιο για να λειτουργησει η οικονομια της αγορας- οπως η συμφωνια για την αναγνωριση και την προστασια των δικαιωματων πνευματικης ιδιοκτησιας στο διεθνες εμποριο( TRIPS), η ρητρα του « Μαλλον Ευνοουμενου Κρατους », η αρχη της ισοτιμης μεταχειρισης των
17