"Η Βασιλεία η εμή εντός υμών εστίν" - Κατασκηνώσεις Καλύμνου "Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστίν"- Κάλυμνος | Page 15

« Λυπήσου τα γεράματα του πατέρα σου , την τρυφερή ηλικία του παιδιού σου , θυσίασε για την ευτυχία των αυτοκρατόρων ». Εγώ απήντησα : Δεν θυσιάζω ! Ιλαριανός : Είσαι χριστιανή ; Του είπα : Ναι , είμαι χριστιανή ! Ο δικαστής δεν άργησε να βγάλει την απόφαση : Όλοι θα γινόμαστε τροφή των θηρίων . Φύγαμε για τη φυλακή νοιώθοντας ευτυχισμένοι . Την παραμονή είδα ένα όνειρο που πολύ με ενίσχυσε . Ότι πολέμησα με ένα Αιγύπτιο άνδρα , τον οποίον και νίκησα . Ότι όλο το πλήθος γύρω μου ξέσπασε σε επευφημίες . Σαν ξύπνησα , κατάλαβα ότι η μάχη που θα δώσω δεν θάναι με τα άγρια θηρία , αλλά με το Διάβολο . Κι ’ ήμουν βεβαία για τη νίκη . Η διήγηση του μαρτυρίου . Ανάμεσα στους άλλους κρατουμένους ήταν και η Ευτυχία
( Φιλικιτάτη ). Όταν την συνέλαβαν , ήταν οχτώ μηνών έγκυος . Όταν πλησίασε η ήμερα της θηριομαχίας , στενοχωριόταν στη σκέψη , πώς το διko της μαρτύριο θα έπαιρνε αναβολή , λόγω της καταστάσεως της : Γιατί ο νόμος απαγόρευε τη θανατική εκτέλεση στις εγκύους · Όσοι βρίσκονταν μαζί της , κι ’ αυτοί ήταν βαθιά λυπημένοι στη σκέψη , πως θ ’ αφήσουν μόνη μια τόσο καλή κι ’ αγαπητή τους αδελφή , που μαζί τους βάδιζε προς την ίδια ελπίδα . Τρεις μέρες πριν απ ’ το μαρτύριο , όλοι μαζί έκαναν θερμή ικεσία προς τov Κύριο . Μόλις είχαν τελειώσει την προσευχή τους , όταν έπιασαν την Ευτυχία οι πόνοι του τοκετού . Οι συνθήκες στις όποιες βρισκόταν η επίτοκος , καθώς και ο πρόωρος τοκετός ( ήταν στους οχτώ μήνες ) την έκαναν να υποφέρει πολύ και να βογγάει . Τότε ένας απ ’ τους δεσμοφύλακες της είπε : « Αν τώρα τόσο πολύ βογγάς , τι θα κάνεις όταν βρεθείς ανάμεσα στ ’ άγρια θηρία , που τ ’ αψήφησες με την άρνησή σου να θυσιάσεις στους θεούς ;». Η Ευτυχία τότε του απάντησε : « Τώρα είμαι εγώ που υποφέρω αυτό που υποφέρω . Ενώ εκεί ένας άλλος θάναι μέσα μου , που θα υποφέρει για μένα , γι ’ αυτό για χάρη του θα υποφέρω ». Η Ευτυχία έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι , που το υιοθέτησε μια χριστιανή και το είχε σαν παιδί της … Το Άγιο Πνεύμα μας επέτρεψε να σημειώσουμε γραπτώς το χρονικό του μαρτυρίου . Έτσι , παρά την αναξιότητά μας , συμπληρώνομε το ιστορικό ενός τόσο αξιόλογου μαρτυρίου . Κι ’ εκπληρώνουμε και την επιθυμία και την αποστολή , που μας εμπιστεύθηκε η Αγία Περπέτουα . Άς αναφέρομε κάτι από τη σταθερότητα και τη μεγαλοψυχία της μάρτυρος . Ο δήμαρχος μεταχειρίζεται με σκληρό τρόπο τους κρατουμένους . Η Περπέτουα τότε του είπε κατά πρόσωπον : « Γιατί στερείς από την επιείκεια σου τους τόσο ευγενείς κατάδικους , που θ ’ αγωνιστούν για τα γενέθλια του Καίσαρος ; Δεν θάναι συμφέρον για την υπόληψή σου να φέρεις στη κονίστρα φυλακισμένους ευτραφείς ;» Ο δήμαρχος κατακοκκίνισε . Έδωσε διαταγή να χρησιμοποιούν τους φυλακισμένους πιο ανθρώπινα . Έτσι και τα αδέλφια της Περπέτουας και όλοι οι άλλοι επισκέπτες είχαν την ευκολία να μπαίνουν στη φυλακή και να φέρνουν στους δικούς τους τα απαραίτητα . Την παραμονή της θηριομαχίας , γινόταν το τελευταίο γεύμα των καταδίκων , που το ονόμαζαν « ελεύθερο γεύμα ». Οι μάρτυρες , όσο μπορούσαν , μετέβαλαν αυτό το δείπνο από δείπνο οργίων σε δείπνο αγάπης . Μιλούσαν εκεί στα πλήθη με το θάρρος που τους χαρακτήριζε , υπογραμμίζοντας τους την κρίση του Θεού . Διαλαλούσαν την ευτυχία τους , που δίνουν τη ζωή τους για το Θεό και κινούσαν την απορία των ακροατών . Πολλοί από τους ειδωλολάτρες συγκινιόνταν και πίστευαν .
Η ήμερα της νίκης έφθασε . Οι μάρτυρες άφησαν τη φυλακή για να πάνε στο αμφιθέατρο . Θάλεγε κανείς , πως πάνε στον ουρανό . Τα
πρό σωπά τους ήταν φωτεινά , χαριτωμένα . Ήταν συγκινημένοι όχι από φόβο , αλλά από χαρά . Η Περπέτουα βάδιζε πίσω , μ ’ ένα βήμα ήρεμο , σταθερό , σαν η μικρή αγαπημένη του Θεού . Η λάμψη των ματιών της έκανε όλους να ρίξουν το βλέμμα κάτω . Όταν έφτασαν στην πόρτα του αμφιθεάτρου , θέλησαν να τους φορέσουν ειδικές στολές : στους άνδρες τη στολή των ιερέων του Κρόνου , στις γυναίκες τη στολή της ιέρειας Δήμητρας . Ή Περπέτουα όμως αντιστάθηκε μέχρι τέλους . Αρνήθηκε να δεχθεί κάτι τέτοιο . « Αν ήρθαμε εδώ θεληματικά , είπε , ήταν για να υπερασπίσουμε την ελευθερία μας . Αν θυσιάζουμε τη ζωή μας , είναι για να μη κάνουμε παρόμοια με αυτό που μας ζητάτε . Πάνω σ ’ αυτό έχομε κάνει μαζί σας μια συμφωνία ». Η αδικία έπρεπε να υποχώρηση μπρος στη δικαιοσύνη . Ο δήμαρχος δέχτηκε να περάσουν με τα συνηθισμένα τους ρούχα . Η Περπέτουα τραγουδούσε . Για τις γυναίκες μάρτυρες είχαν φυλάξει οι δήμιοι μια από τις άγριες αγελάδες να τις κατασπαράξει . Τις έκλεισαν μέσα στα δίχτυα και έτσι τις έφεραν μέσα στο στάδιο . Εδώ άρχιζε η πάλη με το άγριο θηρίο . Η Περπέτουα συμμάζεψε το σχισμένο φόρεμα επάνω της , μάζεψε τα μαλλιά της , που ήταν λυμένα . Γιατί μια μάρτυς δεν πρέπει να πεθάνει με ξέπλεκα τα μαλλιά , όπως όταν κανείς πενθεί , αφού είναι ήμερα χαρμόσυνη γι ’ αυτήν . Έτσι όπως την είδαν άφοβη και αλύγιστη ξέσπασαν σε μίσος τα πλήθη έξαλλα και την έβγαλαν από την πόρτα των Ζώων , όπως έλεγαν μια πόρτα της Καρχηδόνος . Εκεί την περιμάζεψε ένας κατηχούμενος , ο Ρούστικος . Εκείνη φαινόταν σαν τότε να ξυπνά από ένα βαθύ λήθαργο . Κοίταξε γύρω της και όλοι ξαφνιάστηκαν σαν την άκουσαν να ρωτά : « Πότε λοιπόν θα μας ρίξουν στην άγρια αγελάδα ;» Κι ’ όταν της είπαν ότι αυτό είχε ήδη γίνει , δεν το πίστευε , αν δεν της το επιβεβαίωναν τα σημάδια επάνω στο σώμα της και στο φόρεμα της . Εν συνεχεία κάλεσε τον αδελφό της και τον κατηχούμενο . Τους είπε : « Μείνετε σταθεροί στην πίστη σας . Αγαπάτε ο ένας τον άλλον . Οι δοκιμασίες οι δικές μας μη σας κλονίσουν ποτέ ». Εν τω μεταξύ οι άλλοι μάρτυρες έδωκαν μέσα στο στάδιο ο καθένας με τη σειρά του το αίμα του για τη πίστη του . Την Περπέτουα την κτύπησαν στα πλευρά . Έβγαλε μια φωνή . Ύστερα έπιασε η ίδια το χέρι του άπειρου μονομάχου και έφερε το ξίφος στο λαιμό της . Δεν μπορούσε μια τέτοια γυναίκα να πεθάνει με άλλον τρόπο απ ’ αυτόν … Ω σεις άγιοι κι ευτυχισμένοι μάρτυρες ! Είσαστε οι εκλεκτοί και οι διαλεγμένοι για τη δόξα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού . Αυτός που τιμάτε και λατρεύετε , ας χρησιμοποιήσει και σας για την οικοδομή της Εκκλησίας . Είσαστε και σεις μια μαρτυρία , ότι το αυτό Πνεύμα ενεργεί το ίδιο παντού , καθώς και ο Πατήρ και ο Υιός , στον οποίον ανήκει η δόξα και η τιμή στους αιώνες των αιώνων . Αμήν . ( Άγιες Γυναίκες της αρχαίας Εκκλησίας , Εκδ . Ι . Μ . Κεχροβουνίου Τήνου . Επιμέλεια Αρχ . Ηλία Μαστρογιαννοπούλου ). http :// www . diakonima . gr / 2010 / 02 / 01 /% CF % 84 % CE % BF- % CE % BC % CE % B1 % CF % 81 % CF % 84 % CF % 8D % CF % 81 % CE % B9 % CE % BF- % CF % 84 % CE % B7 % CF % 82- % CE % B1 % CE % B3 % CE % AF % CE % B1 % CF % 82- % CF % 80 % CE % B5 % CF % 81 % CF % 80 % CE % AD % CF % 84 % CE % BF % CF % 85 % CE % B1 % CF % 82-1- % CF % 86 % CE % B5 % CE % B2 % CF % 81 /