Εργασίες Ιστορίας Β΄Λυκείου Η μαγεία κατά το Μεσαίωνα,Σπυριδούλα-Δήμητρα | Page 59

συμπεριλαμβανομένων των γυναικών
θεραπευτριών που είχαν σπουδάσει στην πόλη,
πολύ πριν αρχίσει το κυνήγι των μαγισσών. Οι
άνδρες γιατροί πανεπιστημιακής εκπαίδευσης
αυξάνονταν και κάποιοι είδαν το κυνήγι
μαγισσών ως μια προσπάθεια εξάλειψης του
ανταγωνισμού. Η πίστη στις μάγισσες
εξυπηρετούσε επίσης την κάλυψη της
ανικανότητας των γιατρών. Για παράδειγμα,
λόγω των ελάχιστων γνώσεων που υπήρχαν για
τον καρκίνο ή την εγκεφαλική συμφόρηση, ήταν
εύκολο για τους γιατρούς να φορτώσουν τους
ανεξήγητους θανάτους σε μια μάγισσα. Η
δυναμική μεταξύ Εκκλησίας – γιατρού –
μάγισσας εξηγείται με σαφήνεια από τις
Ehrenreich και English: «Η συνεργασία μεταξύ
Εκκλησίας, Κράτους και ιατρικού επαγγέλματος
γνώρισε την πλήρη της άνθιση με τις δίκες των
μαγισσών. Ο γιατρός παρουσιαζόταν ως ο
‘ειδήμων’ της ιατρικής, προσδίδοντας μια
επιστημονική αύρα στην όλη διαδικασία. Του
ζητούσαν να κρίνει εάν κάποιες συγκεκριμένες
γυναίκες ήταν μάγισσες και εάν κάποιες
ασθένειες είχαν προκληθεί από μαγεία. Στο
κυνήγι των μαγισσών, η Εκκλησία νομιμοποίησε
ρητώς τον επαγγελματισμό των γιατρών,
απορρίπτοντας τη μη-επαγγελματική θεραπεία