14
μεγαλύτερο και πληρέστερο "βιβλίο ιστορίας" των γαλαξιών. Συνολικά
περιέχει περίπου 265.000 γαλαξίες οι οποίοι χρονολογούνται μόλις 500
εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Χρειάστηκαν περίπου 7.500 ατομικές φωτογραφικές εκθέσεις για τη
δημιουργία του Πεδίου κληροδοτήματος του ΔΤ Hubble, παρέχοντας ένα
ευρύ πορτρέτο του μακρινού Σύμπαντος το οποίο μας πηγαίνει πίσω στο
χρόνο στις πρώτες στιγμές που το Σύμπαν άρχισε να γίνεται ορατό. Με αυτόν
τον τρόπο, η εικόνα αυτή δείχνει πως οι γαλαξίες έχουν αλλάξει με την
πάροδο του χρόνου, πως εξελίχτηκαν και μεγάλωσαν σε μέγεθος μέσω
συγχωνεύσεων, για να γίνουν οι γιγαντιαίοι γαλαξίες που βλέπουμε στο
σημερινό Σύμπαν. Αυτό σημαίνει ουσιαστικά ότι 13,3 δισεκατομμύρια
χρόνια κοσμικής εξέλιξης έχουν καταγραφεί σε αυτή τη μία και μοναδική
εικόνα.
Η φιλόδοξη αυτή προσπάθεια περιλαμβάνει το συλλογικό έργο 31
προγραμμάτων του ΔΤ Hubble από διάφορες ομάδες αστρονόμων. Επίσης,
ενσωμάτωσε τις παρατηρήσεις που έλαβαν αρκετές έρευνες στο βαθύ πεδίου
του ΔΤ Hubble (Hubble Deep Field). Αυτές περιλαμβάνουν το Βαθύ πεδίο
του ΔΤ (Hubble Deep Field) το 1995, το Great Observatories Origins Deep
Survey (GOODS) του 2003, το Hubble Ultra Deep Field του 2004 και
το Extreme Deep Field (XDF) του 2012, το οποίο είναι η πιο βαθιά άποψη
του Σύμπαντος που έχουμε μέχρι σήμερα .
Ο Garth Illingworth, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια
στη Σάντα Κρουζ (UCSC) και επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την
εικόνα, δήλωσε σε πρόσφατο δελτίο τύπου της NASA:
"Τώρα που έχουμε ευρύτερους ορίζοντες από ότι σε προηγούμενες έρευνες,
συλλέγουμε πολλούς πιο μακρινούς γαλαξίες στο μεγαλύτερο αυτό σύνολο
δεδομένων που παράχθηκε ποτέ. Καμία εικόνα δεν θα την ξεπεράσει μέχρι να
εκτοξευτούν τα μελλοντικά διαστημικά τηλεσκόπια όπως το ΔΤ James Webb."
Εκτός από την εμφάνιση γαλαξιών στο ορατό φως, η περιοχή μήκους κύματος
εκτείνεται από το υπεριώδες έως το εγγύς υπέρυθρο τμήμα του φάσματος.
Αυτό είναι κλειδί για τη σύγχρονη Αστρονομία και Κοσμολογία, καθόσον
επιτρέπει να καταστούν εμφανή τα βασικά χαρακτηριστικά του σχηματισμού
των γαλαξιών. Ένα καλό παράδειγμα είναι η κοσμική σκόνη και το αέριο, τα
οποία δεν είναι πάντοτε ορατά αν δεν φωτιστούν από κοντινά αστέρια.
"Τέτοιες εξαιρετικές μετρήσεις υψηλής ανάλυσης των πολυάριθμων
γαλαξιών σε αυτόν τον κατάλογο επιτρέπουν ένα ευρύ φάσμα
εξωγαλαξιακής μελέτης", δήλωσε στο Storrs η ερευνητής της καταλόγου
Katherine Whitaker του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ. "Συχνά, τέτοιου
είδους έρευνες έχουν δώσει απρόβλεπτες ανακαλύψεις, οι οποίες είχαν
τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην κατανόησή μας για την εξέλιξη των
γαλαξιών".
https://www.facebook.com/Aratosastronomy/