25
Από την Ροδ ’ ανθη ®
�
“ Δεν μπορώ άλλο να υποφέρω την ασθένειά μου ”
Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ο οποίος βασανιζόταν από μια ανίατη , για εκείνη την εποχή , αρρώστια και υπέφερε από φρικτούς πόνους . Χάνοντας κάποτε την υπομονή του , παρεκάλεσε τον Θεό να τον πάρει από την ζωή , γιατί δεν μπορούσε άλλο να υποφέρει . Παρ ’ όλο που ήταν ευσεβής , λύγισε … Του παρουσιάσθηκε τότε ένας άγγελος και του είπε : - Δοκιμάζεσαι με βάσανα στη γη , για να καθαρισθείς , όπως καθαρίζεται το χρυσάφι μέσα στη φωτιά , και να λάμψεις ως ο ήλιος . Πρέπει λοιπόν να δοκιμαστείς άλλον ένα χρόνο . Σε ρωτώ : Τι προτιμάς ; Έναν χρόνο βάσανα και πόνους ή τρεις ώρες στην κόλαση , για να δεις πού πηγαίνουν οι αμετανόητοι αμαρτωλοί και πώς θα βασανίζονται στους αιώνες ;
Ο άρρωστος παππούς σκέφτηκε :« Ένας ακόμη χρόνος με βάσανα και πόνους φρικτούς εδώ στο κρεβάτι … ω ! είναι πάρα πολύς ! Καλύτερα να κάνω υπομονή τρεις ώρες έστω και μέσα στην κόλαση …». Απάντησε λοιπόν στον άγγελο ότι δέχεται τις τρεις ώρες έστω και μέσα στην κόλαση . Ο άγγελος ευθύς αμέσως τον πήρε και τον μετέφερε στον Άδη … Απομακρυνόμενος ο Άγγελος του είπε : -Μετά από τρεις ώρες θα επιστρέψω . Παντού επικρατούσε σκοτάδι και ένας απέραντος πόνος … Πουθενά φως , πουθενά λίγες λέξεις παρηγοριάς . Το παντοτινό σκοτάδι που κυριαρχούσε εκεί , το στρίμωγμα , οι πονεμένες ψυχές των κολασμένων πού έφταναν στα αφτιά του και η άγρια όψις τους , η δυστυχία ... Παντού έβλεπε και άκουγε βάσανα ... αντίκρυζε το φόβο και την φρίκη της κολάσεως . Μόνο τα φλογισμένα μάτια των δαιμόνων φαίνονταν στο σκοτάδι , που ήταν έτοιμοι να τον κατασπαράξουν .
Άρχισε να τρέμει και να φωνάζει ο ταλαίπωρος , αλλά στις φωνές απαντούσε μόνο η άβυσσος . Αλλά νά , που η γλυκειά λάμψη του αγγέλου φάνηκε στην άβυσσο . Με παραδεισένιο χαμόγελο στάθηκε πάνω από τον βασανισμένο και τον ρώτησε : -Πώς είσαι άνθρωπε ; -Δεν πίστευα ότι και στους αγγέλους μπορούσε να υπάρξει ψεύδος ! ψιθύρισε … -Τι θα πει αυτό ; ρώτησε ο άγγελος .
25
-Υποσχέθηκες να με πάρεις από ‘ δω μετά από τρεις ώρες και από τότε χιλιάδες χρόνια , αιώνες φαίνεται πως πέρασαν με αφόρητα βάσανα . Δεν με λυπήθηκες καθόλου … Μου είπες ψέματα …
- Ευλογημένε , τι χρόνια , τι αιώνες ; είπε έκπληκτος ο άγγελος .
Μόνο μία ώρα έχει περάσει και πρέπει να μείνεις ακόμα εδώ δύο ώρες . Έτσι δεν διάλεξες ;
-Πώς ;; δύο ώρες ; Όχι δεν μπορώ να αντέξω άλλο … Σε παρακαλώ πάρε με από ’ δω ... Χίλιες φορές τα βάσανα στη γη , τόσα κι άλλα τόσα και όχι μόνο για ένα χρόνο , αλλά για όσο ζήσω ακόμα . Μόνο πάρε με από την φρίκη της κολάσεως .. λυπήσου με ..
-Καλά , απάντησε ο Άγγελος . Ο φιλάνθρωπος Θεός θα σε ελεήσει και μη γογγύσεις ποτέ από τώρα και στο εξής …
Και με τα λόγια αυτά τον άρπαξε και βρέθηκε αμέσως στο κρεβάτι του , δοξάζοντας και ευχαριστώντας τον Θεό για τις αρρώστιες του , μέχρι την ημέρα που εκοιμήθη . �
Πηγή : Παϊσίου Γερ . Αγιορείτου , Ο Γέρων Χατζη-Γιώργης ο Αθωνίτης , 1986 , σελ . 29-32 .