ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΛΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ – ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΑΡΓΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ- ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ « Ἅγιοι γίνεσθε , ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι » ( Λευϊτ . 20,7,26 ) « Ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι » ( Ἀποκ . κβ΄ 11 ) ***
ΟΜΑΔΑ 5 η : ΟΜΟΣΚΗΝΕΣ ΣΚΗΝΗ : 2 Η ΠΑΝΙΝΗ
ΟΜΑΔΑΡΧΙΣΣΑ : ΤΣΑΒΑΡΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑΣ : ΓΑΛΑΖΙΟ
ΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΣ : 04 / 07 ΠΡΩΪ , 07 / 07 ΠΡΩΪ ΠΟΛΙΟΥ ΧΟΣ ΑΓΙΑ ΟΜΑΔ ΟΣ : ΑΓΙΑ ΧΑΡΙΤΙΝΗ
ΣΚΗΝΗ : 3 Η Α ΠΟ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ
1 . ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ : Παραδοσιακά σπίτια Καλύμνου 2 . ΦΟΡΕΣΙΑ : Καββάδι 3 . ΜΟΥ ΣΕΙΟ : Λαογραφικό 4 . ΕΚΚΛΗΣΙΑ : Παναγία Κεχαριτωμένη Χώ ρας 5 . ΣΥ ΝΤΑΓΗ : Αμυγδαλόπιτα 6 . ΣΠΗΛΑΙΟ :
Χοιρομάντ ρες 7 . ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ : Δ ιαχείριση οικιακής οικονομίας
8 . Χορός : Μηχανικός
Πολιούχος Αγία της Ομάδος : Αγία Μάρτυς Χαριτίνη Η Εκκλησία εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη της αγίας μάρτυρος Χαριτίνης . Η αγία Χαριτίνη είναι από τις πολλές εκείνες νεαρές γυναίκες , που στον καιρό των αρχαίων διωγμών , αλλά και σε κάθε καιρό που διώκεται η πίστη και η Εκκλησία , προτίμησαν την αγάπη του Χριστού από την αγάπη του κόσμου . Αυτό είναι περισσότερο ανδρείο και γενναίο απ ’ ό , τι μπορούμε να σκεφτούμε στον καιρό μας , που όλοι μας είμαστε παραδομένοι στην αγάπη του κόσμου και την απόλαυση του βίου . Μια νεαρή γυναίκα , που μπορεί να προτίμησει την ουράνια δόξα και να περιφρόνησει την απόλαυση των εγκοσμίων , αλλά και να αντέξει σε απάνθρωπα βασανιστήρια και σε σκληρό θάνατο , αξίζει να τη θαυμάσουμε και να την τιμήσουμε κι όσο μπορούμε να την μιμηθούμε . Η αγία Χαριτίνη μαρτύρησε στα 290 μετά τη γέννηση του Χριστού στα χρόνια του βασιλιά στην Ανατολή Διοκλητιανού και του ηγεμόνα Δομετίου , στα χρόνια δηλαδή του μεγάλου διωγμού της Εκκλησίας . Ύστερ ’ από το Διοκλητιανό , ο Μέγας Κωνσταντίνος εξέδωσε τα δυό διατάγματα του , που άφηναν ελεύθερους τους χριστιανούς , αν και μικρότεροι διωγμοί εδώ – εκεί συνεχίζονταν . Η Χαριτίνη ήταν σκλάβα σε κάποιον Κλαύδιο , που αν και δεν ήταν χριστιανός , αγαπούσε και σεβότανε τη γυναίκα του σπιτιού του . Θα πρέπει να διαβάσουμε την προς Φιλήμονα επιστολή του αποστόλου Παύλου , για να δούμε ποιά ήταν η θέση των δούλων στα σπίτια όχι μόνο των χριστιανών , αν είχαν οι χριστιανοί δούλους , αλλά όλων των ανθρώπων , που φοβόντανε το Θεό .
Όταν ο Δομέτιος έμαθε για τη χριστιανή Χαριτίνη , έγραψε στον Κλαύδιο να του την στείλει για να την ανακρίνει . Είναι πολύ συγκινητικός ο διάλογος μεταξύ του Κλαυδίου και της σκλάβας του Χαριτίνης . Ο Κλαύδιος , υποχρεωμένος να υπακούσει στον ηγεμόνα Δομέτιο , άρχισε να κλαίει και να θρηνεί , όχι για τη στέρηση της σκλάβας του , αλλά για τα σκληρά βασανιστήρια που την περίμεναν . Η Χαριτίνη τότε , με πολλή πίστη και θάρρος , άρχισε να τον καθησυχάζει . « Μη λυπείσαι , Κύριε μου , του είπε , αλλά μάλλον να χαίρεις , γιατί εγώ αξιώνομαι να γίνω θυσία ευάρεστη στο Θεό ». Κι ο Κλαύδιος απάντησε « Γυναίκα του σπιτιού μου και δούλη του Θεού ,