Σημεῖο Ἀναγνωρίσεως
Κική Δημουλά ἄγαλμα γυναίκας μέ δεμένα χέρια
Ὅλοι σέ λένε κατευθείαν ἄγαλμα , ἐγώ σέ πρσφωνῶ γυναίκα κατευθείαν . Στολίζεις κάποιο πάρκο . Ἀπό μακριά ἐξαπατᾶς . Θαρρεῖ κανείς πώς ἔχεις ἐλαφρά ἀνακαθήσει νά θυμηθεῖς ἕνα ὡραῖο ὄνειρο πού εἶδες , πώς παίρνεις φόρα νά τό ζήσεις . Ἀπό κοντά ξεκαθαρίζει τό ὄνειρο : δεμένα εἶναι πισθάγκωνα τά χέρια σου μ ' ἕνα σκοινί μαρμάρινο κι ἡ στάση σου εἶναι ἡ θέλησή σου κάτι νά σέ βοηθήσει νά ξεφύγεις τήν ἀγωνία τοῦ αἰχμάλωτου . Ἔτσι σέ παραγγείλανε στό γλύπτη : αἰχμάλωτη . Δέν μπορεῖς οὔτε μιά βροχή νά ζυγίσεις στό χέρι σου , οὔτε μιά ἐλαφριά μαργαρίτα . Δεμένα εἶναι τά χέρια σου . Καί δέν εἶν ' τό μάρμαρο μόνο ὁ Ἄργος .
14