Μονή
Βλατάδων
ΜΟΝΗ ΒΛΑΤΑΔΩΝ
Η Μονή Βλατάδων είναι ένα μοναστήρι που βρίσκεται στην περιοχή της Άνω Πόλης στη Θεσσαλονίκη και είναι το μοναδικό βυζαντινό μοναστήρι που συνεχίζει να λειτουργεί μέχρι τις μέρες μας. Ιδρύθηκε γύρω στο 1371 – 1379 από το μητροπολίτη της Θεσσαλονίκης Δωρόθεο Βλάττη και τον αδερφό του Μάρκο με χορηγία της αυτοκράτειρας Άννας Παλαιολογίνας. Μετά την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης από τους Τούρκους το 1430, το μοναστήρι μετονομάστηκε σε Τσαούς Μοναστήρι και συνέχισε να λειτουργεί κανονικά ως μοναστήρι. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας στη Θεσσαλονίκη, η μονή είχε πολλά προνόμια που της δόθηκαν από τους Τούρκους και επισφραγίστηκαν με φιρμάνι του Μωάμεθ Β’ το 1446. Το 1633 ο Κύριλλος Λουκάρης με σιγίλλιό του προσάρτησε τη μονή ως μετόχι στη μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το 1870 έγινε μια πυρκαγιά στη μονή που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της, συμπεριλαμβάνοντας και τη βιβλιοθήκη της μονής και οι επισκευές έγιναν με επισκευές του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σήμερα η μονή ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και από το αρχικό κτίσμα σώζεται μόνο το ιερό και άλλα αρχιτεκτονικά στοιχεία.