Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος
Τον Μάρτιο τη σκυτάλη πήρε το
Λύκειο με μια συγκινητική εκδήλωση
αφιερωμένη στον ποιητή Τίτο Πατρίκιο.
Παρακολουθήσαμε τη διαδρομή ζωής
του ποιητή μέσα από video, ενώ ο ίδιος
σχολίαζε τα γεγονότα που σημάδεψαν
τη ζωή και το έργο του. Αειθαλής και
προσιτός, απλός και γενναιόδωρος
εντυπωσίασε το νεανικό κοινό του.
Η εκδήλωση έληξε με την ανάγνωση
ποιήματος που συνέθεσαν μαθητές
και μαθήτριες του Λυκείου,
εμπνευσμένου από την ποίηση
του Τίτου Πατρίκιου.
Ό
28
ταν μου ανατέθηκε να προετοιμά-
σω την παρουσίαση για τον μεγά-
λο μας ποιητή, τα συναισθήματά μου
ήταν αμφίθυμα. Καταρχάς χαρά, γιατί
όπως τονίζει ο νομπελίστας ποιητής Γ.
Σεφέρης «τούτος ο σύγχρονος κόσμος,
όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από τον
φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται
την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της
στην ανθρώπινη ανάσα. Και τι θα γινό-
μαστε αν η πνοή μας λιγόστευε;». Ωστό-
σο με κατέβαλε ανησυχία και αγωνία.
Πώς θα μπορούσα να «χωρέσω», να «στρι-
μώξω» σε μια-δυο διδακτικές ώρες τη «ζώσα» μετα-
πολεμική ιστορία; Ποια γεγονότα της πολυκύμαντης
ζωής του να προβάλω, ποια ποιήματα από τις 1000
σελίδες των δύο τελευταίων του τόμων να επιλέξω;
Ποιοι μαθητές θα μπορούσαν να αποδώσουν καλύ-
τερα την αγωνία, τα οράματά του, τη διάψευση, την
κατάγαση ζωής;
Αυτό κράτησε για λίγο. Μελετώντας με την ομάδα
μαθητών το έργο του, κατανοήσαμε ότι πρόκειται για
έναν θησαυρό αυτογνωσίας για όλους μας. Στο έργο
αυτό έχουν καταγραφεί τα σημαντικότερα γεγονότα
μιας πολυκύμαντης περιόδου από τον δεύτερο με-
γάλο πόλεμο μέχρι σήμερα. Αυτό το έργο αποκτά
ιδιαίτερη αξία στην εποχή μας. Οι διαχρονικές ιδέες
του ανθρωπισμού και η αστάση ζωής του καθιστούν
τον Τίτο Πατρίκιο έναν αριστοτελικό ποιητή. Είναι
ο ποιητής της μεσότητας. Έτσι, σε μια εποχή φανα-
τισμού, δογματισμού, άρνησης και καταδίωξης του
διαφορετικού μας καθιστά επιεικέστερους.
Και η παρουσία του το επιβεβαίωσε. Ένας
«έφηβος» 90 ετών, με το γκρενά πουλόβερ, το καφέ
κοτλέ παντελόνι, με σπινθηροβόλο ακόμα βλέμμα
και την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του καθήλωσε
τους 15χρονους – αρνητές οι περισσότεροι της ποί-
ησης. Γιατί; Γιατί ο λόγος του ήταν ήρεμος, γλυκός,
εξομολογητικός, αληθινός, χωρίς ρητορικές εκφρά-
σεις, ρητορείες, εμπάθειες, μίσος, δηλητήριο. Ακού-
γαμε όλοι με συγκίνηση αλλά και σεβασμό τη φωνή
του παππού μας, τη φωνή της πατρίδας μας, της
ιστορίας μας.
Όπως τα μεγάλα έργα της αρχαιότητας αξίζουν
γιατί μας κάνουν καλύτερους, έτσι και η επαφή μας
με το έργο και την παρουσία του Τίτου Πατρίκιου
μας έδειξε τον δρόμο να γίνουμε Άνθρωποι, Συνάν-
θρωποι, ενεργοί Πολίτες, δηλαδή ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
Αναμφισβήτητα αυτό που ζήσαμε ήταν μια «Μα-
θητεία Ελευθερίας».
Μ. Μεϊντάνη, φιλόλογος