oynarken Lucky ve Pozzo’yu
beyaz oyuncuların oynamasını
“ciddi tiyatro seyircisine bir
hakaret ve yüzyılın en büyük
oyunlarından birine yapılan affedilmez
bir ‘yozlaştırma’” olarak
değerlendirerek ateş püskürdü.
Buna karşılık prodüksiyon Londra
ve New York’a taşındıktan sonra
uluslararası şöhrete kavuştu.
Afrika ırk ayrımının nihayet sona
ermesinden on yıl sonra bile oyunun
bekleyiş, olasılıklara karşı
iyimserlik, umudun kırılganlığı,
umutsuz koşullarda yaratıcılık
gibi temalarının dokunaklılığını
görmezden gelmek imkansızdı.
Her ne kadar Beckett’in metninde
Vladimir ve Estragon’un sahne
dekorları ve hareketlerinin koreografisi
dikkatlice yapılsa da,
hiçbir yerde görsel tasvirleri belirtilmemiştir.
Bu da ırkın birçok
prodüksiyona güçlü bir boyut
kattığı anlamına gelmektedir.
Aralık 2007’de, hala iki yıl önceki
Katrina Kasırgası’nın etkilerini
yaşayan New Orleans’tan daha
anlamlı bir ortam hayal etmek
zor. Açık havada Harlem Klasik
Tiyatrosu tarafından sahnelenen
Godot’nun bu versiyonu, karma
bir mahalle olan Gentilly’de, kasırganın
yerle bir ettiği