Zwierzęta w kulturze, magii i wierzeniach WILK | Page 3

Wilk jest trudno uchwytny nie tylko w środowisku naturalnym, lecz także jako obiekt badań kulturowych. Powszechnie nie cieszy się dobrą sławą, symbolizuje bowiem mordercze zagrożenie, zło, siły mroczne i dzikie. Zarazem personifikuje potężnego ducha lasu, z którym zjednoczenie zapewnia człowiekowi niezwyciężoność i pozytywną moc, płynące wprost z natury.

Dwuznaczeniowość w pojmowaniu Canis lupus stała się, jak pięknie określiła to Kalina Jaglarz w książce Wilki i ludzie. Małe kompendium wilkologii [2014], przedmiotem głębokiej refleksji humanistycznej. Refleksja ta trwa od wieków, na co wskazują kulturowe artefakty starożytnych, jak i nowożytnych cywilizacji. Z biegiem czasu ich nie ubywa, co świadczy o tym, że chociaż nie wierzymy już w bajki i mity, a wilcze zachowania potrafimy wyjaśnić naukowo, wciąż nie przestaliśmy i zapewne nie przestaniemy fascynować się tymi niezwykłymi zwierzętami.