13
Starożytni Grecy bez wątpienia wysoce cenili
wilka. Wizerunek tego zwierzęcia znajdował się
na monetach z Argos, na godłach, herbach
i emblematach wojskowych. Ludziom o silnej osobowości i wojownikom wyróżniającym się
w bitwie nadawano „wilcze” imiona: Lykaios, Lykomera, Lykorrahi, Lykolakka. Na podobnej zasadzie nazywano miejscowości (Lykosura, Lykaonia, Lykothrini, Lykostani, Lyki, Lykoyanni)
i rzeki (Lykos). Warto wspomnieć też o Lykejonie, słynnym liceum w Atenach, gdzie znajdowała się świątynia Apollina Lykejosa [Zdzisław Piszczek (red.), Mała encyklopedia kultury antycznej, Warszawa 1973].
„W starożytnej Grecji […] uważano, że koń, który nastąpi na trop wilka, zdrętwieje”.
James Frazer, Złota gałąź
James Frazer, Złota gałąź
Wenceslaus Hollar, Bogowie greccy, Mars (Ares – przyp. red.),
fot. Wikimedia Commons
Likantropia, fot. pinterest.com/ dlhyvlado