Yeşerim Yıllıkları İÜ Orman Fak. Orman End. Müh. Böl. 1998 Yıllığı | Page 41
YONGA 98
ka er ar a aş›m ‹s al. ‹ki i in de he en her dö em ay › sa ›
d
k d
m i
mz
m
n
n y
da der i iz var ›r. Ak ep’le in ka e i bu gai a. Ama son s› ›fa
sm
d
r
r
d r
lb
n t
iki iz de ata a kal a ak bir ok der i ver e i başar ›k. Ze â › ›
m
¤
k r
ç
s
m y
d
k sn
derser e yap› › esp iere de ka ›ta an ‹s al ay › za an a
l d
t¤
rl l
n l y
m i
n
m d
s› ››n KA A O A’s›ydt da. Taa ki bi i i i bua a ka ar. Biir in
nf
Z N V
rsn
l n
d
l s
‹s al okul a başa ›› ola a an ha ata (ça›şma ha a›n a)
m i
d
rl
m y
y t
l
y t d
başa ›› olur derer (Ta ii bu lafan ken i e de pay ç› ar› o um).
rl
l
b
t
dm
k ty r
Bu ne ene ha ata başa ›› ola a › a ve mutuu u da ya aa a
d l
y t
rl
c ¤n
l l ¤
k l y
ca › a ina › o um.
¤n
ny r
ES A SA I UŞ
R
RK
Ç›l ›n ço uk ‹SO. Eh in a ›n is i bie ‹n iiz e gül ek ana
g
c
s n
m l
gl c
m
l
m› a geen Smie’dan gei or ise o kişi in neşe iz ve buz gi i
n
l
l
ly
n
s
b
ol a › beke e ez. Güüşü kio et eer e öteer en ta › a ie
m s
l n m
l
l m r l c
l d
nn bl
cek (tüm s› ›f a) bir ar a aş› ›z ›n. Be it, Tan el ve be i evi i e
n ç
k d m s
y
s
n
nz
ça › ›p be i şah i yaa ›n a a¤›ra an an çok mem un ol um.
¤r
n
s
t ¤ d
l m d
n
d
Hata bi im ev e ku u fa ul e yer en rad o a i ya ›şma a ka›l
t
z
d
r
s y
k
y d k
r
y
t
mam ve sii onu bir adet yas›k taihi i ol am an doa › sa a
lk l
t
l ls m d
l y
n
borçu um. Sen ol a ay ›n da yas›k ka a ›r ›m ama sli onu
l y
m s d
t
z n d
k l
su u asa. Bir ün her es Fe er ah ei ola ak. Dostu u u u
n
l
g
k
n b ç l
c
l ¤ m z
an›ar a b› ak a ak die ime... Sev i sa¤›k ve se in iyi ta › ›
l d
r m m
l ¤ l
g
l
n
nd
¤›n neşe ile kal.
ÖZ ÜR ÖZ AN
G
C
0602940084
İsmail
FENERCİOĞLU
‹S AL, ba a gö e s› ›› › ›n en ha a› er e i ir. Bu ha a ›
M ‹
n
r
nfmz
v l
k ¤d
v s
onun baş› a bir çok dert aç a › a ra¤ en yi e de ken i iye
n
m sn
m
n
ds l
gu ur du ar. Çok de işken ama özün e çok iyi bir in an ›r.
r
y
¤
d
s d
‹n ana › ha e ee ge i en neşei ve ka››m › bir ta a› var ›r.
s l r
r k t
çr
l
tl c
r f
d
Okul a bir ok in a ›n bi im eli iz en kurul a › zor ol uştur.
d
ç
s n
z
m d
t m s
m
Be im en önemi bil i kay a ›m ›r. ‹çin e i o gü el in a › mas
n
l
g
n ¤ d
d k
z
s n
keere ka a a an hep iyi ve neşei kal an die iye.
l l
p m m
l
m
l ¤ l
ÖZ EM
D
S› ›a ilk gir i im e esp ii kişii iye dik ai i çe en ‹SO bir
nf
d¤ d
rl
l¤ l
k tm
k
olay so u un a (ola › aç›ka a a ge ek yok) ma e i abim
n c d
y
l m y
r
n v
ol uştur. “Bun an son a sen be im ba ›m ›n” sö üye başla an
m
d
r
n
c s
z l
y
bu sü eç içe i in e her za an ahii i i, sev i i i ve dostu u u
r
rs d
m
l¤n
gsn
l ¤ n
his et işim ir.
s m
d
“Ben gai a aş›k ol um” söze iye ya › a geen ‹SO (ye i söy
lb
d
l r l
nm
l
r
le e e e im, sen anar ›n) okul a çap ›n›ka ›ya ün ka an
m y c ¤
l s
d
k l l r l
z
m›şt›r. Ya ›ş›k›› › ve gü el fi i iye tüm k›za ›n il i i i çe en
k ll¤
z
z¤ l
l r
gsn
k
‹SO’nun! bu yüz en baş› çok a¤ › ›şt›r. Al › › dar eer so u un
d
rm
d¤
b l
n c
da.
Ha ata do¤ u kişi i bul an, her za an sa¤›k›, mutu ve
y t
r
y
m
m
l l
l
başa ›› ol an die iye se i her za an ha›ra