OTUZÜÇÜNCÜ KABİLENİN KIZI
saatlerce aynı
gün
çatlayan sabır taşlarının isyanı
buruşan ellerinde
yakaza haliyle dokundum sana
yadaladım çırılçıplak tenini
kızılcık gözlerinle
canbar büyüsüyle baktığında
kızıl saçlarını okşadım
kızıl kıvırcık saçlarını
süz
tepeden tırnağa pürüzsüz tenimi
aynanın karşısında o zaman görünürüz
katları hiçe sayarak
saatlerce aynı
efsunlu zaman silsilesi
Rusvon’un anahtarı bendedir
İlm-i Ledün belleğimde
gel de otur
dört yanıma vefk ol
dur
gitme
zordur alemden aleme
taşımak bu güzelliği
.
.
.
Ozan BAYGIN
11