WILK KULTURALNY | LIPIEC 2020|SYLWETKA| 8
W połowie 1945 roku, Davis nie zarejestrował się na jesienną kadencję w Juilliard i
porzucił uniwersytet po trzech semestrach, ponieważ chciał występować w pełnym
wymiarze godzin,a nie tylko sesyjnie. Wiele lat później skrytykował nwet Juilliard za
zbytnią koncentrację na klasycznym europejskim i „białym” repertuarze, ale chwalił
szkołę za nauczanie go teorii muzyki i doskonalenie techniki trąbkowej.
Zaczął występować w klubach na 52 ulicy obok Colemana Hawkinsa i Eddiego „Lockjaw”
Davisa. Po raz pierwszy studyjnie nagrywał 24 kwietnia 1945 r., kiedy wszedł do studia
jako sideman dla zespołu Herbie Fieldsa. W następnym roku po raz pierwszy nagrywał
jako lider z własnym Miles Davis Sextet oraz Earlem Colemanem i Ann Hathaway – był to
jeden z nielicznych przypadków, gdy towarzyszyła mu wokalistka. W 1945 roku zastąpił
Dizzy'ego Gillespie w kwintecie Charliego Parkera. 26 listopada Davis brał też udział w
kilku sesjach nagraniowych w ramach grupy Parker Reboppers, w której udział wzięli
także Gillespie i Max Roach oraz dając na nim wskazówki dotyczące stylu, z którego
będzie znany. W melodii Parkera „Now's the Time” Davis zagrał solo, które dało
podwaliny pod cool jazz.
W marcu 1946 roku Davis grał w kolejnych sesjach studyjnych z Parkerem i tego lata
rozpoczął także współpracę z basistą Charlesem Mingusem. Tymczasem, Cawthon
urodziła drugie dziecko Davisa - Gregory'ego. Davis zauważył, że do tego czasu „był tak
bardzo zajęty muzyką, że ignorowałem Irene”. Wówczas zaczął się także uzależniać od
alkoholu i kokainy.
Był wtedy także członkiem big bandu Billy'ego Eckstine'a w 1946 roku i Gillespie's w
1947 roku. Dołączył również ponownie do kwintetu prowadzonego przez Parkera, który
obejmował także Maxa Roacha. Wspólnie występowali na żywo z Dukem Jordanem i
Tommym Potterem przez większą część roku, w tym kilka sesji studyjnych. Podczas
jednej z majowych sesji Davis napisał piosenkę „Cheryl”, zatytułowaną na cześć jego
córki. Pierwsza sesja Davisa jako lidera odbyła się w sierpniu 1947 roku, gdzie jako Miles
Davis All Stars - w skład którego wchodzili Parker, pianista John Lewis i basista Nelson
Boyd - nagrali „Milestones”, „Half Nelson” i „Sippin 'at Bells”. Po tournee po Chicago i
Detroit z kwintetem Parkera, Davis wrócił do Nowego Jorku w marcu 1948 roku i dołączył
do trasy koncertowej Jazz at the Philharmonic.