Šejh hafiz Kjazim efendija Hadžimejlić (Musâ Kjazim Mejli-zade) rodio se 1888. godine u Vukeljićima, kao sin šejh Hasan-babe (u. 1899.), i unuk šejh Mejli-babe. Kada je šejh Hasan-baba preselio na Ahiret, šejh hafiz Kjazim efendija imao je šest godina, poslan je u Visoko gdje je učio kod hadži efendije Morića punih šest godina. Godine 1903. po završetku visočke medrese i hafizluka, odlazi u Istambul na dalje školovanje. Najprije je učio u Sultan Fatihovoj medresi, nakon koje upisuje teološki fakultet. Kao diplomirani teolog upisuje pravni fakultet na Istambulskom Univerzitetu (Dar-ul Funun). Nakon završetka fakulteta poslan je na specijalizaciju u Kairo, gdje ostaje dvije godine, poslije čega se vraća u Istambul i radi kao inspektor školstva. U Istambulu je proveo punih 12 godina, poslije kojih neko vrijeme živi u Beču radeći na prevođenju knjiga sa arapskog, perzijskog i turskog na njemački jezik.
Godine 1918. vraća se u Fojnicu gdje radi kao muderris, i gdje se u 30-oj godini života oženio. Godine 1920. Ministarstvo vjera ga postavlja na mjesto Okružnog muftije za Makedoniju sa sjedištem u Skoplju. Tu funkciju obavlja 14 godina. Privremeno je boravio u Kumanovu i Prizrenu. Nakon ukidanja muftijstva u Skoplju otvora privatnu advokatsku kancelariju.
Pošto je čeznuo za rodnim krajem, 1934. preseljava u Bijeljinu, gdje radi kao muderris francuskog i njemačkog jezika. U Zenicu seli 1936. gdje službuje kao muderris historije islama i arapskog jezika. Tokom drugog svjetskog rata obavlja dužnost muftije u Livnu. Po odlasku u penziju vraća se u u svoje rodno mjesto Vukeljiće gdje otvara medresu, koja aktivno radi od 1944. do 1951. kada je rad medresa zvanično zabranjen. Uprkos zabrani on nastavlja sa radom, ilegalno, do svoje smrti. U tom periodu obučio je oko 50 muderrisa iz čitave Bosne i Hercegovine. Sve do svoje smrti vodio je tekiju u Vukeljićima - Živčići.
Za zasluge i doprinos u radu za svoga života dobio je mnoga priznanja, među kojima je i orden kralja Aleksandra u vrijeme službovanja u Skoplju. Bio je jedan od najškolovanijih i najobrazovanijih u širem regionu Balkana.
Iza sebe je ostavio četiri kćerke: Saibu, Muazezu, Belkisu i Muneveru i četvericu sinova: Muhammeda, Mensura, Mesuda i Abdurrahmana. Sinovi su nastavili intelektualni put svog oca.
Šejh hafiz Kjazim efendija Hadžimejlić na Ahiret je preselio 1961. u 73. godini života, i ukopan je u turbetu pokraj svoga oca šejh Hasan-babe u Vukeljićima, prema oporuci svoga oca, da njegov 'Okan' kako ga je otac iz milja zvao, bude uvijek uz njega.
Biografija šejh hafiz Kjazima ef. Hadžimejlića
1