Vagabond Multilingual Journal Spring 2005 | Page 22

“?ldiþi yastýktan kule” üzerinde uzandýðým bu yatak baþucumda elbet bir defterim ve hiç tükenmez kalemim pek ala benim vataným olabilir chicago’da kýrmýz viyana’da beyaz evimde orman rengi bir yastýk, bir yorgan olmayana ne hayat rahat ne ölüm çözüm! baþý yastýkta, düþünecek birþeysi olmamak ne kötü! pencere önünde titrerken insanoðlu, hayvanlar ve orman (g)azabýndan “n’oluyor” düþünmeden dalabilmek uykuya bilebilsen ne kötü! gazap üzümleri arasýnda bir yýlan gibi pervasýz dalgalarýn merhametinde yol alýrken o kuleye, cefasýz ne sen mutlu ayrýlýrsýn boðazýndan ne üzümler, ne o kýz!.. Sener Akturk

- Page 22 -

VAGABOND