MITOLOGICZNE MIEJSCA
Większość mitów greckich rozgrywa się w miejscach rzeczywiście istniejących, co ciekawe nie
wszystkie znajdują się w Grecji. Właściwie poza Hadesem i Atlantydą, wszystkie lokalizacje akcji
mitologii można odwiedzić nawet dziś.
Przykładem mogą być chociażby Ateny, które przyjęły swoją nazwę od imienia córki Zeusa. Wydarzenie to miało
miejsce ponad dwa tysiące lat przed naszą erą. Od tamtych czasów Ateny były ważnym centrum kulturalnym
Grecji. To tam mieściły się Akropol i Panteon. Ateny toczyły zaciekły bój o dominację polityczną ze Spartą. To tu
urodził się i władał Tezeusz, to także stąd Dedal wyruszył na dwór króla Minosa, gdzie zaprojektował słynny
labirynt.
Ateny uchodziły za prawdziwy klejnot wśród greckich państw-miast. Bogini Atena musiała stoczyć o nie
specyficzny bój z Posejdonem. Bóstwa doszły do wniosku, że miasto dostanie to, które podaruje mu wspanialszy
prezent. Posejdon ofiarował mieszkańcom piękny potok, który jednak okazał się być nic nie wart, ponieważ
płynęła w nim słona woda. Z koeli roztropna Atena podarowała miastu drzewko oliwkowe, które zapewniło
obywatelom olej, oliwki i drewno. Dzięki zwycięstwu, Atena dostąpiła możliwości nazwania miasta swoim
imieniem. Jak pisze Jan Parandowski:
„Ze wszystkich miast greckich Atena kochała najbardziej to; które od niej wzięło swą nazwę — dumne,
wspaniałe Ateny. Tam miała najpiękniejsze świątynie i najokazalsze uroczystości”.
Jeśli mowa o greckich świątyniach, to najstarsza z nich prawdopodobnie mieści się w Delfach, a postawiona
została w hołdzie dla Apolla. W mieście tym znajdowała się także słynna wyrocznia.
Jednak najbardziej znanym, a zarazem najważniejszym, miejscem w „Mitologii” jest góra Olimp, położona na
północy Grecji, pomiędzy Salonikami a krainą Macedonii. To tu mieszkali bogowie, z Zeusem na czele. Górę
osłaniała warstwa gęstych chmur, dzięki czemu żaden człowiek nie mógł się do niej nawet zbliżyć. Bogowie
spotykali się tam na wspaniałych ucztach, podczas których pili ambrozję i nektar, a także napawali się muzyką
Apolla i dziewięciu muz.
Prastara jest także wyspa Rodos, o której powstaniu możemy przeczytać w „Mitologii”. Ważnym miastem w
„Mitologii” są Teby. Warto zwrócić uwagę na niesamowitą historię powstania tego miejsca:
„Kadamos (…) W lesie, przy źródle, ujrzał smoka, który chłeptał gorącą krew pomordowanych dworzan. Złote
kolce jeżyły mu się na grzbiecie, w pysku błyszczały rzędy drapieżnych zębów, a całe cielsko wzdymało się
jadem. Na widok Kadmosa zaczął się wić w tysiącznych splotach, zakreślając olbrzymie łuki. Bohater złożył się
oszczepem i rzucił tak celnie, że zabił potwora na miejscu. Potem wyjął mu z paszczy wszystkie zęby i zasiał je w
ziemi.
W kilka dni wyrósł ze smoczych kłów orszak zbrojnych mężów, którzy stoczyli między sobą krwawą walkę.
Ocalało z nich tylko pięciu i ci stali się wiernymi towarzyszami Kadmosa, który z ich pomocą założył miasto
Teby. Rządził mądrze i sprawiedliwie, a bogowie widząc, że jest dobrym królem, chętnie przebywali w jego
domu i dali mu za żonę Harmonię, córkę Aresa i Afrodyty”.
Innym królem Tyb był słynny Edyp.
Bardzo ważną wyspą w „Mitologii” jest Kreta. Przede wszystkim kojarzy się ją z okresem panowanie króla
Minosa. Od jego imienia nazwę wzięła kultura minojska. Cywilizacja ta pozostawiła po sobie prawdziwe dzieła
sztuki i skarby architektury, z których najbardziej znanym jest kompleks budowli w Knosos. Miejsce to nazywa
się także Labiryntem. Według „Mitologii” był to system korytarzy opracowany przez Dedala, a przeznaczony dla
Minotaura.