TUEMsanat Basım Yayım Dilan Özdemir - Nem | Page 63

YOKLAMA

İşte yine başladı.
Ne istiyorsun? Ne istiyorsun benden? Canımı mı? Al. Her şeyi
al işte. Hepsi senin olsun. Çık git yeter ki. Git. İstemiyorum seni.
Beraber yaşayacak değiliz ya. Rahatsız oluyorum. Çok rahatsız
oluyorum. Yürüdükçe ayağıma batan iğne, sesimdeki hastalık gibi-
sin. Anladın mı? Anlamadın mı? Kaşınan avuç, dengesiz sandalye
gibisin. Dünyada daha ne kadar kötü şey varsa osun. İşte bu kadar
basit.
Yeter yıllardır yoklayıp yoklayıp durduğun. Beni nerede, ne
zaman bulacağını biliyorsun. Kabul. Ama yetmez mi? Yetmedi mi
bunca sene yapışıp kaldığın. Git, git diyorum sana. Bırak elimi,
kolumu. Rahat bir soluklanayım.
64