TUEMsanat Basım Yayım Dilan Özdemir - Nem | Page 55

NEM
-Beddua etme lan!
***
Yetmiş, Kırık, Ses kızı takip etmek için yola çıktılar. Hiç bilme-
dikleri yerlerde buldular kendilerini. Gittikleri yerde karanlık
yoktu. Oraya birtakım güneşler doğuyordu. Kırık, her canlının
kendi güneşi olduğunu ve her birinin doğma zamanının diğerinden
farklı olduğundan şüphelendi. Gittikleri yerde eskimiş insanlar bir
köşede ölmeyi de beklemiyorlardı. Orada “Eskici!” diye bağıran
adamlar vardı. Toplayıp gidiyorlardı. Üstelik üstüne para verecek
denli önemseniyordu insanlar. Orada görünmezlik yoktu! Kırık’ın
en çok hoşuna giden de buydu. İnsanlar omzuna çarpıp çarpıp gidi-
yorlardı.
-Yuh ulan yuh!
-Ne var?
-Çarptı!
-Eee?
-Bir olduk!
-Kafayı yemişsin sen!
Hatta kimisi dönüp bakıyordu Kırık’a. Bazen özür dileyen bile
çıkıyordu aralarından.
56