TUEMsanat Basım Yayım Dilan Özdemir - Nem | Page 13

NEM
Kuyular vardır, belaya sokar. Sen kömürünü ateş edemedin.
Sen dikenine gül çizemedin. Sen kuyuna merdiven bulamadın.
Günah değildir. Kader.” Uyanınca bildim anne. Ben ışığımı yaka-
mayacağım. Ben kışıma güneş bulamayacağım. Yaşarsam toprağı-
ma su, nefesime can gelmeyecek. Yaşamaktan korktum anne.
Uyanınca kendimi yaşar bulmaktan korktum. Dilim anlatırsa ger-
çek olur diye korktum. Artık korkmuyorum.
Kuş kadar canının titrekliğini hissetmediğimi sandı annem.
Öptü beni.
-Yarın lokmanı yaparım. Allah hayır eder inşallah, dedi.
Korkma tabii. Korku kilitler insanı, dedi.
Söylemedim ona korkunun bittiği sınırı. Demedim, neden artık
korkmaktan kaçmadığımı. Gözlerimi kapattım. Ninni söyledi
annem:

-Bir taş attım yuvarlandı.
Gitti beşiğe dayandı.
Bebek uykudan uyandı.
Nenni yavrum yavrum.
Sana yavrum diyemedim.
Ak sütümden veremedim.
Nenni kızım kızım.
Nenni yavrum yavrum.
Kocaman bir iç geçirip bana baktı.
14