Ampthill yazan ve kraldan gelen aşk mektupları çeşitli tedaviler öneriyor, Anne'i unutmadığını,
onu hâlâ sevdiğini söylüyordu. Ama tabii ki hiçbir iş yapılamazken, kardinal bile hastayken,
boşanma durumunda herhangi bir gelişme görünmüyordu. Neredeyse unutulmuş gibiydi,
kraliçe şimdi kralın yanındaydı ve onları birbirine bağlayan küçük prensesleri en iyi yol
arkadaşı, en büyük eğlenceleriydi. Her şey sanki yaz süresince durmuştu, Anne için zamanın
uçup gidiyor olması, Anne'in çaresizliği, hayatında en çok hastalıktan korkan ve mucizevî bir
biçimde bu perişanlık denizinde sağlıkla kutsanan bir adam için hiçbir şey ifade etmiyordu.
Şansımıza, Boleyn şansına, veba Hever'a sıçramadı, ben ve çocuklar o tanıdık yeşil araziler ve
otlaklarda güvendeydik. William'in annesinden kocamın aynen istediği gibi ölmeden evvel
evine ulaşabildiğini belirten bir mektup aldım. Kısa ve soğuk bir mektuptu, sonunda tekrar
özgür bir kadın olduğum için beni kutluyordu, evlilik yeminlerimin geçmişte de beni pek
kısıtlamadığını düşünüyormuş gibiydi.
Mektubu bahçede, en sevdiğim bankta, hendeğe ve şatonun taş duvarlarına bakarak okudum.
Boynuzladığım ve sonra son birkaç ayda muhteşem bir kocaya, muhteşem bir sevgiliye
dönüşen o adamı düşündüm. Biliyordum ki, ona hiçbir zaman hak ettiklerini verememiştim. Bir
çocukla evlenmiş, bir genç kız tarafından terk edilmişti. Bir kadın olarak ona geri
döndüğümdeyse öpücüklerimin hepsi birer hesap kitap nıeselesiydi.
BOLEYN KIZI ¦ 367
Şimdi ölümünün beni özgür kıldığını anlıyordum. Beni özgür bırakan başka bir koca olsa Kent
ya da Essex'te, kendi ailemin topraklarında bir çiftlik evi satın alabilirdim. Benim diyebileceğim
bir arazim, büyüyüşünü seyredebileceğim ekinlerim olabilirdi. Bir adamın metresi, başka bir
adamın karısı ve bir Boleyn kızının kız kardeşi olmak yerine 6