6
GOODSIR
Doktor Harry D. S.'nin günlüğünden:
; Ocak 1846
Terör'ün ocakçısı John Torrington bu sabah öldü. Tam yılbaĢında. Burada, Beechey
Adasında, buzun ortasında çakılı kalalıberi tam beĢ ay geçmiĢken.
Ölümü sürpriz olmadı. Torrington'un daha bu sefere katılmadan aylar önce bir
hastalığa yakalandığı betiliydi. Eğer hastalığın semptomları daha erken bir tarihte, yazın
sonuna doğru çıkmıĢ olsaydı Rattler gemisiyle ya da hatta Baffin Körfezi 'nden Lancaster
Boğazı 'na, oradan da kıĢı geçirdiğimiz bu kutup denizine yola çıkmadan önce
gördüğümüz balina avcılarıyla onu evine yollayabilirdik. ĠĢin garip yanı doktorunun
Torrington'a deniz havasının hastalığına iyi geleceğini söylemiĢ olması.
Doğal olarak baĢcerrah Peddie ve doktor McDonald Terör'de Torrington'u
iyileĢtirmeye çalıĢmıĢlardı. Bense teĢhis aĢamasında pek çok kez yanlarında
bulunmuĢtum ve genç ocakçının ölümünden sonra Erebus Varc denizcilerin eĢliğinde
Terör gemisine gittim.
Kasımın ilk aylarında adamın hastalığı iyice kendini gösterdikten sonra YüzbaĢı
Crozier yirmi yaĢındaki ocakçıyı görevinden muaf tuttu. Çünkü çok kötü bir havası olan en
alt güverte sadece havada uçuĢan kömür tozlarıyla ciğerleri normal çalıĢan bir adamı bile
zehirleyebilirdi. John Torrington o günden beri giderek kötü/eĢiyordu. Buna rağmen böyle
bir yolculuğa çıkmamıĢ olsaydı birkaç ay daha yaĢayabilirdi. Doktor Alexander McDonald
bana Torrington'un son haftalarda revire bile arkadaĢlarının yardımı olmadan gelemediğini:
yılbaĢında zatürreeye yakalandığını ve o günden beri ölümünü beklediklerini söylüyor. Bu
sabah ölüsünü gördüğümde John Tomngton 'un bu kadar çok zayıflamıĢ olmasına
ĢaĢırdım. Hem Peddie hem de Mcdonald iki aydır iĢtahının iyice kesildiğini diyetini
konservelenmiĢ çorba ve sebzelerle desteklemelerine rağmen kilo vermeye devam ettiğini
anlattılar.
Bu sabah Peddie ve McDonald'ın cesedi hazırlayıĢlarını izledim. Torrington'a temiz,
çizgili bir gömlek giydirilmiĢ, adamın saçları kısa bir süre önce dikkatlice kesilmiĢ, tırnakları
temizlenmiĢti. Temiz bir elbise parçasıyla çenesi yüzüne bağlanmıĢtı. Aynı Ģekilde beyaz
iplerle dirsekleri, elleri, ayak bilekleri ve baĢparmakları sıkıca bağlanmıĢtı. Bunu zavallı
adamın kilosunu ölçerken -sadece 40 kilo çıktı- vücudu parçalanmasın diye yaptılar.
Ayrıca vücudu cenazeye de hazırlamıĢ oluyorlardı. Otopsi yapmaya hiç gerek görmedik
çünkü genç adamın zatürreeden öldüğü açıktı ve bu mürettebatın geri kalanına bulaĢacak
bir hastalık değildi.
Terör 'de görev yapan iki cerrah meslektaĢıma, Torrington'un cesedini marangoz
Thomas Honey ve Wilson adındaki yardımcısı tarafından dikkatle hazırlanan tabuta
yerleĢtirmelerine yardım ettim. Vücut öldükten sonra katılaĢmadı. Marangozlar özenle