"Kocasını ya da babasını vurduk," dedi cerrah Stanley. BoĢ çukura bakan dilsiz
kadındaydı gözü. "Bayan Sessizlik'in bize karĢı çok da sıcak duygular beslediğini
sanmıyorum."
"Çok doğru," dedi YüzbaĢı Crozier. "ĠĢte bu yüzden kızın burada kalması
gemilerimize biz uyurken saldıracak öfkeli bir Eskimo kabilesinin gelme ihtimalinden daha
iyidir." "Hayır, bence Sör John haklı... onu ne yapacağımıza karar verene kadar bizimle
kalmalı. Sadece onu değil, kendimizi ne yapacağımıza karar verene kadar." Crozier
Stanley'e gülümsedi. Crozier ilk kez böylesine içten gülümserken görüyordum. "Bayan
Sessizlik, ha? Bu çok iyiydi Stanley. Gel John, gelin Bayan."
Bizim bulunduğumuz yerin batısına, ilk basınç sırtına doğru esen rüzgârın içinden
ilerlediler. Rampadan çıkarak Erebus 'a, küçük kamarama döndüm. ġimdi burası bana
cennet gibi geliyordu. On günden fazla bir süre önce Teğmen Gore'un takımıyla ilk gü-neygü ney doğuya yola çıktığımızdan beri ilk kez deliksiz uyudum.