Laviva
Ebru Aydın
Düşler kurmayacağım güneşin uzanmadığı gölgelere Laviva
O Deli salıncakta sallamayacağım hayallerini
Şiirlere ilham siyah gülleri anmayacağım bir daha adınla
Burnumda tütmesin o zifir koku Nefesim tutulsun.
Sırtını balçıklı sevdaların tufanına yaslarken Sıvazlayamacağım!
Bir boran tutmayacak kollarından vuslatın
Andığında adımı hatıraları yakacağım köz bulutu ateşimde!
Gözlerimi acıtan hatıralarındı
Hüznün en deli fırtınasını savuran
İçim boşalırcasına haykırmaktı ellerimden kavrayarak keder kutularında..
Günbatımıyla gömüldü yalnızlığın inleyen kucağına.
Silkelen Laviva
Sevda neydi ?
Tılsımı neydi?
En büyük dertmiydi sadrıma bu sevda? Ve neydi seni bana tutsak eden o kara bağ?
Ahh çocuklar gibi masumdu oysa Dağları yırtıp gelen bir duru su kadar sâfi
Bakışın kana karışmış bir zehir gibi içime işlerken Ben Deli sevdim seni Laviva
Çömezdim, bilmezdim sevdanın rengi neydi ?
İçime yudum yudum çektim seni Ve Bedava sattım acılarımı Şiirler şaha kalksın diye bu gece
Bahar durulansın balçıklı kirlerinden Kelamlar fısıldasın sukutun kulağına Huzur demlesin
kirlenmemiş bir sayfa Yazsın en derin lafızlara satırlar seni.
Ve sonra bir şarkı yükselsin eski bir radyodan hercai...
11