görülen alanı Demre ile Kaş arasında kalan bölgedir. Roma İmparatorluğu’ nun ikiye ayrılıp Anadolu’ da Bizans egemenliğinin başlamasıyla bölgede görülen önemli değişikliklerden biri, özellikle Demre’ nin dağlık kesimlerinde manastır yerleşimlerinin ortaya çıkmasıdır. Manastırlar ve çevrelerinde oluşan ekonomik ve sosyal yaşam, bölgenin refahında büyük rol oynar. 2 ila 6. yüzyıllar arasında gerçekleşen depremlerin de yerleşimlerin kıyı kesimlerinden iç bölgelere taşınmasına yol açtığı düşünülür.
Likya bölgesi eski çağlardan itibaren deniz ticaretinin yoğun olduğu bir sahil şeridinde yer alır. Sedir ağacı, zeytinyağı, şarap, sünger gibi yerel ürünlerin dünyanın çeşitli bölgelerine gönderildiği Likya limanları stratejik önem taşır. Idyros, Phaselis, Korykos, Olympos, Posidarisus, Melanippe, Gagai, Phoinikos, Andriake, Simena, Teimussa, Aperlai, Antiphellos, Kalamaki, Phoinike, Patara, Pydnai, Arymnessos / Perdikiai, Kalabantia, Karmylessos, Telmessos, Krya, Lissa ve Lydai limanları arasında, konumu ve siyasi gücü sayesinde uluslararası ticarette en fazla paya sahip olanlar Andriake ve Patara’ dır. Antalya ve Muğla’ ya yayılan bu şehirler, 2009 yılında, Likya Uygarlığı Antik Kentleri adıyla UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ ne girmiştir.
9. yüzyılda Abbasiler tarafından ele geçirilse de 11. yüzyıl başlarına kadar Bizans idaresinde kalan Likya bölgesinde görülebilen kalıntıların büyük çoğunluğu Roma ve Bizans dönemlerine aittir. Bölge, 1155’ te Selçuklu Sultanı II. Kılıçarslan’ ın Bizans ordularını yenmesiyle birlikte Türkmenlere açılmış, 1204’ ten sonraysa tümüyle Türklerin eline geçmiştir.
Likya Yolu’ nun turizme kazandırılması çalışmaları kapsamında Likya bölgesinin önemli liman kenti Andriake ören yerinde yapılan“ Ziyaretçi Karşılama Merkezi ve Gezi Güzergahı Düzenleme Projesi” ile bölgedeki granarium yapısı, plakoma yapısı, sarnıç, sinagog, kiliseler, hamamlar, liman yapıları
24