Wielki Arkan XXI
Świat
Bóg i jego Oblubienica
Religia nakazuje człowiekowi kierować się w duchu ku Bogu, wznosić się ponad
doczesność. Nadzieja, że to dążenie nie pozostanie daremne, oparta jest na tym, iż to
sam nieskończony Absolut zstąpił w skończoność, a następnie stał się człowiekiem i
zaczął przełamywać bariery skończoności, by stać się na koniec Bogiem jako przebóstwiony
człowiek.
Taki jest sens podstawowego dogmatu chrześcijaństwa o połączeniu w Jezusie Chrystusie boskiej i
ludzkiej natury. W sensie ezoterycznym, filozoficznym jest to prawda ogólna, dotycząca nie tylko
Jezusa, ale ostatecznie każdego człowieka.
Bóg Stwórca (patrz: Mag) stworzył niebo i ziemię, stworzył przyrodę (patrz: Cesarzowa), a w niej
samego siebie jako człowieka (patrz: Kochankowie). Jako człowiek stał się Bogiem na wygnaniu,
zwłaszcza po tym, jak wygnał człowieka z Raju (patrz: Rydwan).
Ale na samym końcu dziejów, kiedy przeminą stara ziemia i stare niebo, miejsce nierządnicy Wielki
Babilon zajmie Nowe Jeruzalem. Wtedy Bóg powróci z wygnania, a człowiek zamieszka w domu
Boga. Ten wspólny dom Boga i człowieka ma bramy skierowane na cztery strony świata i przyjmuje
przez nie przybyszów ze wszystkich zakątków ziemi.
W Nowym Jeruzalem Chrystus odbywa weselne gody ze swą Oblubienicą – z przebóstwioną częścią
ludzkości jako ludem Bożym. Małżonek jest jeden, a Małżonką jest niezliczony tłum duchów.
Każdy, kogo Chrystus wpuszcza jako najwyższy Sędzia (patrz: Sąd) do Nowego Jeruzalem, jest
Prawdą i Życiem Wiecznym. Czym więc się różni od Chrystusa? – Niczym! Ze swojego punktu
widzenia sam jest małżonkiem, a inni są jego małżonką.
Każdy duch jest niepowtarzalną indywidualnością i jako taki właśnie ma osiągnąć życie wieczne.
Całe bogactwo Absolutu przelane w stworzenie ma na koniec powrócić do Boga jako wielka
mnogość istot duchowych, z których każda wyraża jakiś konkretny, jedyny w swoim rodzaju aspekt
całości, tak że bez niej ta całość byłaby niekompletna.
Nowe Jeruzalem jest fraktalem – każdy jego element ma strukturę podobną do struktury całości. Jaźń
oświeconego jako Oblubieniec obejmuje z miłością jako swoją Oblubienicę ogół indywidualności,
którymi był w swych poprzednich wcieleniach (patrz: Śmierć).
Nowe Jeruzalem to produkt końcowy dziejów. Siły napędowe dziejów, symbolizowane przez byka,
lwa, orła i anioła, nie