obrębie ludzkiej świadomości i jej rozbicie na świadomość i nieświadomość, a w konsekwencji także
i nadświadomość jako poziom, na którym ten pierwszy podział zostaje przezwyciężony. Jasnym
wyjaśnieniem tego poziomu nadświadomości jest okoliczność, że planetą rządzącą
przyporządkowanym Gwieździe Wodnikiem jest Uran, związany z wielkim arkanem XI Moc, który
w „Tarocie Apokalipsy” ma znaczenie oświecenia.
Drugą triadę w tej kolumnie stanowią wielkie arkana XVI Wieża, XV Diabeł i XIV Umiarkowanie,
przyporządkowane kolejno Koziorożcowi, Strzelcowi i Skorpionowi. Podobnie jak w pierwszej
kolumnie, należy ją traktować jako pewne odbicie trójpodziału, na którym oparta jest pierwsza
triada. Ma to nawet częściowo astrologiczny odpowiednik, polegający na tym, że Mars rządzący
znakiem Barana (Słońce), jest wywyższony w Koziorożcu (Wieża), a Uran, rządzący Wodnikiem
(Gwiazda), jest wywyższony w Skorpionie (Umiarkowanie). Tak więc Umiarkowanie, będące
symbolem zrównoważenia energii jang i jin, wyraża ideę połączenia tego, co skądinąd występuje
jako rozdzielone pomiędzy wielkie arkana XIX Słońce i XVIII Księżyc, co stanowi o podobieństwie
tego arkanu do wielkiego arkanu XVII Gwiazda.
Natomiast logika całej sekwencji: XVI Wieża → XV Diabeł → XIV Umiarkowanie polega na tym,
że zanim dojdzie do wspomnianego „Umiarkowania” czyli zrównoważenia, najpierw musi się
ujawnić negatywny aspekt każdej z dwóch przeciwstawnych zasad w jej jednostronnej postaci.
Wieża pokazuje negatywne skutki podążania wyłącznie za „Słońcem” jako wolą podporządkowaną
„ziemskiemu rozumowi”: to, co zbudowane na takiej podstawie – a taką właśnie naturę ma świat
Koziorożca – nagle się wali. Diabeł oznacza zaś zgubne konsekwencje porzucenia tego ziemskiego
rozumu oraz stałego ziemskiego gruntu i wydania się na pastwę czynników irracjonalnych:
bezduszna, twarda rzeczywistość tego świata szybko dopadnie takiego kogoś, kto nie liczy się z jego
prawami, i wymierzy mu karę. Znak Strzelca ma tu znaczenie świadomości skierowanej ku
„tamtemu światu”, wyobrażonemu jako coś, co znajduje się gdzieś poza „tym światem” – tym
światem, w którym przecież ona żyje i który w rezultacie okaże się jej „Diabłem”.
Tak więc Umiarkowanie ma być zrównoważeniem zasady Słonecznej i Księżycowej, co jest
widoczne zwłaszcza przy alchemicznej interpretacji tej karty, tyle tylko, że zasady te w ramach
omawianej triady są reprezentowane odpowiednio przez Wieżę i Diabła, gdzie pokazane są w swym
uwikłaniu w świat, w którym żyjemy. „Ten świat” jest jednak podporządkowany „tamtemu”, co
oznacza, że z jednej strony jest areną ludzkich działań podejmowanych w imię własnych celów
człowieka (określanych przez jego ziemski rozum), a z drugiej strony ma się w nim realizować
przeznaczenie człowieka, będące jego własnym postulatem, ale na wyższym i głębszym niż ziemski
poziomie, który można nazwać boskim. Inaczej mówiąc, na karcie Wieża pokazane jest działanie
„ręki boskiej”, a na karcie „Diabeł” człowiek dostaje się w łapy Diabła, Księcia Tego Świata.
Znaczy to, że w swym ziemskim życiu człowiek znajduje się niejako pomiędzy Scyllą a Charybdą,
czyli pomiędzy Bogiem a Diabłem. Karta Wieża (Koziorożec) przyporządkowana jest wielkiemu
arkanowi X Koło Fortuny (Saturn) jako oznaczającemu przeznaczenie człowieka. Karta Diabeł
(Strzelec) przypisana jest wielkiemu arkanowi IX Pustelnik (Jowisz). W tym układzie pokazana jest
z kolei podwójność Diabła, który na karcie Pustelnik, jako Lucyfer, odciąga człowieka od ziemi, a na
karcie Diabeł, jako Aryman, ściąga go na ziemię. Ściągnięty na ziemię człowiek, „zaprzedaje się
Diabłu” i działa, by osiągać czysto ziemskie cele, pieniądze, władzę itp. Wtedy wkracza do akcji
„ręka Boga” (Wieża) i burzy mu to wszystko, co w osiągnął w wymiarze ziemskim, pozbawia go
majątku, stanowiska, dobrego imienia itp. W taki sposób Diabeł współpracuje z Bogiem i razem
dbają o to, żeby człowiek przerobił lekcję Umiarkowania. I warto przy tym podkreślić, że człowiek
wkracza na „ścieżkę duchową” dzięki inspiracji czy też inicjacji Lucyferycznej (Pustelnik), czyli,
jakby nie było, za sprawą Diabła.
12