Taşınmazların Özel Kanunlarla Tahsis ve Temliki
2. Köy Yerleşme Planı Kapsamında Kalan Yerler
Mera vasfı taşıyan arazilerde, 442 sayılı Köy Kanununun Ek 12. maddesinin mi, yoksa,
4342 sayılı Mera Kanununun 14. maddesinin (d) bendinin mi uygulanacağı hususunda görüş
ayrılığı yaşanması nedeniyle, Danıştay 1. Dairesinin 2000/139 Esas, 2000/164 sayılı Kararında;
“4342 sayılı Kanun yukarıda belirtilen çeşitli kanunların hükümlerinin değiştirilmesini veya
yürürlükten kaldırılmasını açıkça belirttiğine göre kanun koyucunun 442 sayılı Kanunun Ek
12. maddesini zımnen yürürlükten kaldırıldığını düşünmek mümkün değildir.
Diğer taraftan 25.2.1998 günlü Mera Kanunu daha önce çeşitli kanunlarla tahsis edilmiş
veya kadimden beri kullanılmakta olan mera, yaylak kışlak veya kamuya ait otlak ve çayırların
tespiti tahdidi, tahsisi, kullandırılması bakım ve ıslahının yapılarak verimliliklerinin artırılması,
denetlenmesi, korunması gibi konuları içeren genel bir kanun olduğu halde, 442 sayılı Köy
Kanunu köy yerleşme planı içinde kalan meralar hakkında uygulamayı içeren özel bir Kanun
olduğundan 4342 sayılı Mera Kanununun, özel düzenlemeyi içeren 442 sayılı Kanununun ek
12. maddesini yürürlükten kaldırmadığı sonucuna varılmıştır.” denilmektedir.(282)
“442 sayılı Köy Kanunun ek 12. maddesi, “Köy yerleşme planında konut alanı ve
köy genel ihtiyaçlarına ayrılan yerler, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan
seyrangâh, yol ve panayır yerleri gibi alanlar ve Hazinenin mülkiyetinde olup kamu
hizmetine tahsis edilmemiş taşınmazlardan, 4342 sayılı Mera Kanununun 5. maddesi
hükümleri uyarınca incelenmesine müteakip mera, yaylak ve kışlak ile otlak ve çayır
olarak yararlanılamayacağı anlaşılan yerler köy yerleşme plânının onayı ile bu vasıflarını
kendil