Tambuling Batangas Publication November 07-13, 2018 Issue | Page 4

OPINYON November 7-13, 2018 Lingguhang Pahayagan ng Lalawigan ng Batangas na inilalathala tuwing Miyerkules / PRINTING PLANT: Sinag Publishing & Printing Services, National Highway, Brgy. Parian, Calamba City, Laguna. Tel nos. [phone] & [phone] / Subscription fee: One year P360.00 Six Months: P180.00 / Commercial Advertising rate: P160 per column cm / MEMBER: Publisher’s Association of the Philippines, Inc. (PAPI) / Raia Jennifer E. Dela Peña Managing Editor / P.L. Villa, RC Asa Contributing Editors / Shara Jane Falceso, Rachelle Joy Aquino, Jacquilou Lirio, Maria Carlyn Ureta staff writers / Ruel T. Landicho Lay-out Artist/ Ms. Corazon D.P. Marcial, Amber D.C Vitto Legal Consultant. email add: [email protected] & [email protected] Ni Teo S. Marasigan Baguio, Tagaytay rehab needed After President Rodrigo Duterte’s bold move to transform Boracay back to its clean old glory, Malacañang now hears a barrage of calls urging the president to rehabilitate Baguio and Tagaytay. The President’s supporters want him to mend the Luzon’s summer places back to their old charm, both as classic tourist destinations. Up to the end of the 1980s, Baguio was a charming and wonderful place to visit. The bite of the crisp, cool mountain air and the endearing scent of pine trees could not be ignored. Everything about the city was quaint, as seen in its pension houses and cozy restaurants. Baguio during the months of December to February was pleasantly cold while the city in summer was cool and comfortable. Water was always a problem but it was a manageable problem. Enterprising businessmen made supply of water enough for everyone at least most of the time. Old Baguio was a university town. Students from Northern Luzon trooped to Baguio’s universities, attracted by the temperate climate which made studying less of a burden to many. Baguio today is an old shadow of its original self. Although the climate in the city remains cool from December to February, it is actually warm during the other months, especially during summer. Many establishments along Session Road have air-conditioners today which was unthinkable in the 1980s. Sadly, the scent of pine trees is no longer there, replaced by the exhaust belched by diesel jeepneys operating all over the heart of the city. Vehicular traffic has become a serious problem in Baguio. The solution of the city government took the form of a flyover and an ordinance banning vehicles from city streets once a week. Condominium projects have mushroomed all over Baguio, obliterating what used to be an unobstructed, continuous view of the mountain ranges around the city. Whatever mountains are still visible today are now covered by squatter colonies. Landslides continue to plague Kennon Road because of deforestation. Only the old Camp John Hay military reservation and the Baguio Country Club still provide a semblance of the old Baguio climate. Tagaytay is slowly heading towards the same dead end as Baguio is headed. Before the turn of the new century, Tagaytay, the only city in the country that offers both a picturesque view of Taal Volcano and a cool climate almost comparable to Baguio, was a quiet, tranquil destination for those seeking a respite from the hustle and bustle of Manila. It distinguishes itself from Baguio by its relative proximity to the national capital region. Tagaytay meant fresh air, bananas and jackfruit, fresh flowers, the picnic grove and a lodge for those who prefer to stay longer. Today, there are too many condominium and resort construction projects which saturate the building density in the area. A gambling casino, a shopping mall and the proliferation of restaurants have added to the building destiny. The ridge which used to allow an unobstructed view of Taal Volcano from the main road is now cluttered with commercial buildings that prevent sightseeing from a moving vehicle. Diesel jeepneys and tricycles which belch thick smoke and which cause noise pollution are all over the main road. The market district of the city already looks like Quiapo. To expect a complete overhaul of Baguio and Tagaytay in the same way as what happened in Boracay may be expecting the impossible because the Boracay tourist zone is smaller than Baguio or Tagaytay. Nonetheless, Baguio and Tagaytay are still worth saving, even gradually, by arresting the alarming increase in the building density in the area. If the Philippines loses Baguio and Tagaytay to urban decay and social apathy, it loses two big chunks of its heritage. Perhaps Baguio and Tagaytay may be nearly impossible to save, but with President Duterte’s political will and his success in Boracay, there is still hope for both cities. UP – Una sa Pagkokomersiyalisa (1) BAGO nagsimula ang kakatapos na Christmas break, lumaganap sa iba’t ibang e-group ang ilang ulat kaugnay ng Unibersidad ng Pilipinas o UP. Sa partikular, tungkol ang mga ito sa mga hakbangin nitong Disyembre ng administrasyon ng UP – sa pamumuno ngayon ni Pres. Emerlinda R. Roman – na itulak sa Senado ang panukalang batas na babago sa UP Charter, ang konstitusyon ng pamantasan. Pero, at mas mahalaga, tungkol din ang mga ulat sa maagap at nagkakaisang pagkilos ng mga sektor ng UP – estudyante, guro, kawani at iba pa – para labanan ang mga hakbangin ng UP Admin. Balik-tanaw: Mula Mayo 2003 hanggang Pebrero 2004, pinaigting ng UP Admin sa pamumuno ni dating Pres. Francisco Nemenzo, Jr. ang kampanya nito para ipasa ng Senado ang isang panukalang batas na babago sa UP Charter, na simula 1908 pa umiiral. Hindi naipasa, gayunman, ang panukalang batas – na inisponsor ni Sen. Francis “Kiko” Pangilinan – dahil sa tuluy-tuloy na paglaban ng makabayang mga organisasyon ng iba’t ibang sektor ng UP, pakikinig at pagtindig ng ilang matulunging senador tampok si Sen. Aquilino “Nene” Pimentel, at iringan ng Kongreso at Senado dahil sa badyet. Bagamat nabinbin ang panukalang batas ni Sen. Pangilinan, patuloy na naging listo at mapagbantay ang makabayang mga organisasyon sa mga hakbangin ng UP Admin kaugnay ng UP Charter. Patuloy nilang dinaluhan ang mga pagdinig (hearing) sa mga panukalang batas na bersiyon lamang ng kay Sen. Pangilinan. Nagsampa pa nga sila sa Kongreso ng panukala nilang UP Charter. Sa pag-upo ni Pres. Roman – na kilalang mas tagapagsulong ng pagkokomersiyalisa ng mga ari-arian ng UP, na siyang laman ng panukalang batas – lalong hinigpitan ng nasabing mga organisasyon ang pagmamatyag. Abante sa Disyembre 2007: Ayon kay Prop. Judy M. Taguiwalo ng UP Widem o UP Wide Democratization Movement – malapad na alyansang tutol sa panukalang batas ni Sen. Pangilinan – napag-alaman niya at ng mga kasamahan niyang isa ang nasabing panukalang batas sa siyam na gustong ipasa ng Senado bago angChristmas break na nagsimula noong Disyembre 21. Dahil sa balita, tumungo sa Senado si Prop. Taguiwalo at mga kasama niya sa UP Widem noong Disyembre 17. Kapansin-pansing ilang ulit nang binabasbasan ng Malakanyang ang panukalang batas para kagyat na maipasa. Disyembre 17, 2007: Sa Senado, nakasaksi sina Prop. Taguiwalo ng tinawag niyang “matinding manipulasyon.” Hindi ipinamahagi ang adyenda ng sesyon para sa araw na iyon. Aniya, “kadalasa’y alas- 10 ng umaga… may mga kopya na… ang mga senador. Alas-tres y medya kami dumating… wala pa ring adyenda.” Noong pumasok sila sa plenary hall, doon lang nila nalamang “nakasalang… ang UP Charter.” Kailangan, aniya, ng committee report bago talakayin ang isang panukalang batas ng plenaryo, pero – “lo and behold!” – iniikot ni Sen. Pangilinan ang committee report sa mismong plenaryo. Sa talumpati ni Sen. Pangilinan, sinabi niya, sa mga salita ni Prop. Taguiwalo, na “may kasunduan na ang mga senador na kung ano… ang ipinasa noong 13thCongress, iyun na rin ang ipapasa sa 14th Congress,” kasama ang panukalang batas sa UP Charter. Dumaan na raw sa committee hearing at technical working group meeting “na dinaluhan ng iba’t ibang stakeholders ng bill” ang panukala. Sumang-ayon naman sina Sen. Alan Peter Cayetano at Sen. Loren Legarda. Humadlang si Sen. Jamby Madrigal, dahil hindi pa niya nababasa – dahil hindi nga siya binibigyan – ng mga dokumentong kailangan. Sa pagtatanung-tanong nina Prop. Taguiwalo at ng mga kasamahan niya, napag-alaman nilang “wala ni isa man lang sa [kanilang] inihapag [na panukala] ang ipinasok sa final committee report.” Ibig sabihin, purong panukalang batas ni Sen. Pangilinan ang nakahapag. Pero dahil sa agresibong paggigiit ng mga lider ng UP Widem, at dahil ginabi na ang sesyon, nagbukas si Sen. Pangilinan na magpulong na lamang ang staff niya at staff ni Sen. Madrigal, kasama ang mga lider ng UP Widem, “para matingnan kung ano ang maaaring ipasok sa committee report” na mula sa panig ng alyansa. Disyembre 18, 2007: Ayon naman kay G. Marco Dominic delos Reyes, staff ni Sen. Madrigal, dating Student Regent ng UP at dating tagapangulo ng University Student Council ng UP Diliman, naging abala ang mga staff nina Sen. Pangilinan at Sen. Madrigal sa pagbubuo ng mga panukalang mapagkakasunduan ng UP Widem at ng UP Admin. Pinayuhan ni Sen. Manny Villar, presidente ng Senado, sina Sen. Pangilinan at Sen. Madrigal na isama sa talakayan sina Pres. Roman at ang grupo nito. Dahil dito, nagkusa si Sen. Madrigal na lapitan ang grupo nina Pres. Roman na nasa gallery. Sumama si G. Delos Reyes kay Sen. Madrigal. Hindi maganda ang nangyari. Ayon kay G. Delos Reyes, “Nag- asam kami ng mapagkaibigang talakayan, pero ang napala namin ay abusong pasalita at mga insulto sa aking pagkatao.” Sabi pa niya, “Babati pa lamang ako kay Pres. Roman nang bigla niya akong dinuro, malakas at paulit-ulit niyang sinabing ako raw ay gumagawa ng ‘pagkakamali (disservice) sa Unibersidad’.” Sabi niya, “Kahit karaniwang estudyante, hindi karapat-dapat sa ganoong pambabastos… Hindi katanggap-tanggap ang arogansiya [ni Pres. Roman] sa kahit anong pamantayan.” Sa pahayag ng UP Widem hinggil sa nangyari, idinagdag nitong sinabi ni Pres. Roman na “kinakatawan lamang ni Delos Reyes ang minoryang opinyon” sa UP. Ayon pa rito, “Dahil sa ganitong asta ni Pres. Roman sa miyembro ng kanyangstaff ay pinuna ni Sen. Madrigal ang napansin niyang ‘arogansiya’ nina Pres. Roman at iba pang opisyales ng UP… Kinuwestiyon niya ang pag-ako nina Pres. Roman at ng kanyang mga opisyal ng eksklusibong karapatang katawanin ang sentimiyento” ng UP. Sa bahaging ito, “malakas na pinalakpakan” si Sen. Madrigal ng maraming kasapi ng UP Widem na nasa Senado. Ang masama pa, agad na tinangka ng mga propagandista ng UP Admin na baligtarin ang kuwento. Sa liham niya kung saan humihingi siya ng paumanhin, inilahad ni G. Delos Reyes ang ganitong text message: “Nagkaroon ng mainit na pakikipagtalo sina PERR at VP Leonen kay Jamby Madrigal na nagdala ng grupo ng mga miyembro ng unyon at mga estudyante kay Pres. Roman at naggiit na makipagdebate siya sa kanila tungkol sa UP Charter. Pagkatapos, pumunta siya sa mikropono at ininsulto si PERR at mga opisyal ng unibersidad bilang arogante at tutol sa transparency… Pakipasa.” Disyembre 19, 2007: Ayon kay Prop. Taguiwalo, naipasa sa Senado ang panukalang batas na ang kalakhan ay kay Sen. Pangilinan, bukod sa ilang susog ni Sen. Madrigal: (1) Isang termino lang ang presidente ng UP, (2) Ihahalal ang Faculty Regent ng lahat ng nagtuturo nang full-time, may tenure o wala (3) Inilagay ang “demokratikong pamamahala” sa mga layunin, (4) Pagpabor sa mgavaledictorian at salutatorian ng pampublikong mga hayskul, (5) Pagbuo ngoversight committee para bantayan ang komersiyalisasyon ng UP, at (6) Pagkakaroon ng implementing rules and regulations. Sa kanyang ulat, inilantad ni Prop. Taguiwalo ang kawalang-aksiyon ng mga natawag na “oposisyunista” na sina Sen. Chiz Escudero at Sen. Alan Peter Cayetano. Pinapurihan niya si Sen. Madrigal dahil “tumaya” ito para ipaglaban ang mga panukala ng UP Widem. Pero, aniya, “ang mahalagang mahalagang salik sa pagpapatuloy ng laban ay ang hindi natin pagpapabaya” – at inilitanya niya ang pagsisikap ng iba’t ibang sektor ng UP na dumalo sa Senado sa mahalagang mga araw na iyon. Tinurol niyang susunod na puntirya ng pagkilos ang bicameral conference committee meeting sa Enero 2008. 29 Disyembre 2007