TALENTPOLİTAN 1 | Page 96

96 • Yeteneği bulmak kadar onu yönetebilmek “Yönetici oldu, şu ihaleyi aldı” gibi suçlamalarla de bir yetenek! Özetle yönetmek, ciddi bir basite indirgememek lazım. yetenek ve buna dayalı kazanılmış beceri • Bir yöneticinin yeterli olup olmadığını, biz altyapısı gerektiriyor. Bu iş bu kadar zorken, vatandaşlar veya sporseverler olarak sonuçlarla- yönetmeye talip olmak bazıları için neden bu performansla değerlendirebiliyoruz. Son kolay? yıllardaki ülkemizin genel futbol performansına Burada perdesiz ve gerçekleri konuşuyoruz. bakarsak, elbette birileri şampiyon olacak ve Yöneticilik, taraftarı olduğunuz kulübün yöneticisi, kriterimiz bu değil, 4 büyük kulübün borcu 5 üst düzey yöneticisi olmak tarif edilemez bir milyar liraya yakın! Borç 1 milyar lira da olsa duygu, bir gurur, bir şereftir. Ona erişmek istersiniz. resim büyük olasılıkla yine bugünkünden farklı İnsanlar her zaman yönetici olmak ister, herkes olmayacaktı. Sorun nerede ve nasıl çözülür? Başbakan olmak ister. Herkes Fenerbahçe’nin, En önemli sorun şu bence: Yöneticiler, yönetimler Galatasaray’ın başkanı olmak ister. Bu, ayıplanacak ve başkanlar diyeyim genelde! Ama en büyük bir şey olmadığı gibi çok imrenilecek bir şey. sorumluluk başkanlarda olmak üzere, kulübün Çünkü bir makama, bit koltuğa ne kadar çok sahibi değiller. Oraya seçilerek geliyorlar. talip varsa o koltuğun değeri yükselir, artar. Hesap vermek zorundalar. Chelsea’nin sahibi Düşünebiliyor musunuz? Bir makam var, adam Abramovich bu sene çok rezaletler yaşadı. Kimse bulamıyorsunuz oraya! Orası ne kadar istenmeyen, Abramovich’e bir şey söyleyemez. Kulübün sahibi ne kadar değersiz bir yer! Niye ister insanlar adam, taraftarları var ama… Bir daha seçilecek, bunları? Önce o gururu ve şerefi yaşamak artı seçilemeyecek! Öyle bir şey yok ki! Kendisinin Fenerbahçe’de yönetici olmak bir ayrıcalıktır. malı Chelsea. Ülkemizde hiçbir kulüp kimsenin Toplumun önünde de size bir saygınlık kazandırır. malı değil. Gençlerbirliği’nin yapısı biraz farklı. Her insan da saygın olmayı ister. Kimse “Ben İlhan Cavcav başkanın yapısı başka ama onun istemiyordum da, zaten bıktım da …” diyorsa haricindekiler için kimsenin malı değil. Koltuk bunlara inanmamak lazım. Bugün Aziz Bey alttan çabuk kayabilir, gidebilir. O yüzden günlük Fenerbahçe başkanlığını 18 yıl sürdürüp 19.yıla başarılara, performanslara bel bağlanmış. Ne gidiyorsa birincisi Fenerbahçeli olduğu içindir dedik? Resmin büyüğüne bakmıyoruz, altyapı mutlaka, ikincisi de o makamın manevi getirilerini çok önemli. En önemli şey ama Türkiye’de altyapı sevdiği, hoşlandığı içindir. Çünkü her yerde saygı sıfır denecek düzeyde. Bir iki tane oyuncu çıkıyor, görürsünüz, her kapıyı açarsınız. Ben, biri yönetici Semih bizim altyapımızdan çıktı, 30 yaşına geldi; oldu “Maddi kazanımlar” falan inanmam. Birçok hala genç Semih diye anlattık. Aslında ülkemizin yönetici biliyorum, yönetici oldukları için maddi mentalitesiyle de çok alakalı. Biraz sabırsızız, kazanımlarını kaybetmişlerdir. Bazen getirisi sabırlı olmalıyız, insanlara süre vermeliyiz; 3 maç olmuyor mudur? Oluyordur! Neden oluyordur? kaybeden hocayı kovan bir zihniyete sahibiz. Yönetici olarak bir yere gittiğiniz zaman size başka Alex Ferguson, 20 yıla yakın bir süre Manchester türlü davranırlar, en azından sizi dinlerler. Randevu United’ın hocalığını yaptı. Ne çok rezil, ne çok alırken sizi dinlerler; hele bir de takımdaş birini önemli sezonlar yaşadı ama hiç kimse “Bunu bulduysanız sizinle daha açık konuşabilir. Bunu illa kovalım” falan demedi!