yetenekleri, şöhretleri korumak istiyorsak, onların
kazandıkları şöhreti idare etmelerine yardımcı
olmamız gerek.
• Gençler keşfedilmek için, kendi adlarına neler
yapmalı? Sadece istemek yeterli mi?
İstemek birinci unsur. Önce isteyecek, ikincisi de
eğer kendi yeteneğinin farkında ise, normalde
okul öncesinde bunu kendi kendine söyleyecek
akıl olgunluğuna sahip değildir ama okulda
öğretmenlerine, eğitimcilerine bunu söylemeleri
lazım. İnsanda kırılması gereken bir duvar vardır,
utanır çocuk. Çok güzel şarkı söyleyen bir çocuk,
“Ben güzel şarkı söylüyorum” diye ortaya
atlayamaz. Yalnız kalınca, asansörde-tuvalette
belki şarkı söyler ama, o esnada söyleyemez.
Onu rahatlatıp da yeteneklerini keşfettiğiniz, o
çocukların istekli olduğunu gördüğünüz zaman bu
iş olur. Bir çocuk 7-8-10 yaşlarında futbolcu olmak
istiyorsa veya olmaya potansiyeli varsa, her 7-8’de
çok iyi olan da oynayamıyor, 16-18’de kesinleşiyor
Muhammed örneğinde olduğu gibi... 16 yaşında
iyi olan biri oynayabiliyor. Demek ki 7-8-9
yaşlarında, çocukların aklı erdiği zaman bunların
söyleyebileceği ortamı öğretmenler, eğitmenler
hazırladığı zaman çocukların bunu dile getirmeleri
önemli. Ama biz de onlara bu zemini hazırlamalıyız
ki her zaman her yerde inandıkları yeteneklerini
utanmadan, çekinmeden söyleyebilsinler.
Çünkü çocuk lar yeteneklerini “ acaba başkaları
nasıl karşılar?” diye söylemeyebiliyorlar. Taklit
yeteneği oluyor “Alay ederler benle” diye
düşünüyor, söylemiyor. Akrobasiyi iyi yapacaktır,
söylemiyordur. Bu gibi durumlarda önce biz
büyüklere, eğitmenlere; sonra da çocukların
kendilerine, kendilerini ifade edebilecekleri
ortamları hazırlamamız, cesaret vermemiz gereken
bir durum.
B İ R YETENEK
KA Ş İ F İ D İ R