Pani Joanna Kowalska jest pedagogiem
naszej szkoły. Postanowiliśmy
porozmawiać z Panią Asią na temat
projektu ERAZMUS+ ale także na temat
pracy i zainteresowań Pani Pedagog.
A: Dzień dobry. Na początku
chciałabym zadać Pani pytanie na
temat projektu ERAZMUS. Co
sądzi Pani o nim ? Jakie jest Pani
zdanie na ten temat ?
JK: Uważam, że projekt jest super,
ponieważ dotyka problemów, z
którymi dzisiejsza młodzież ma do
czynienia niemalże na każdym
kroku.. Problemy zdrowia
psychicznego to problemy, które
dotykają dużej ilości osób i
uważam, że warto o tym mówić.
A: Wspomniała Pani o pracy z
młodzieżą oraz o pomocy w
rozwiązywaniu ich problemów.
Czy lubi Pani pracę wśród
młodych-pracę pedagoga
szkolnego ?
JK: Bardzo lubię, wśród młodzieży
można czuć się cały czas młodo,
poznawać różne nowinki
techniczne i nie tylko. Wydaje mi
się, że gdybym nie pracowała w
szkole o większości tych rzeczy
bym nie wiedziała. Pracując w
szkole, mam wrażenie, że kręcę się
w świecie, który już nie jest mój,
ale zawsze gdzieś tam mogę go
dotykać i to właśnie najbardziej mi
się podoba w pracy pedagoga
szkolnego.
A: Dobrze jest robić to co się
kocha. Chciałam zapytać też Panią
o życie poza pracą, o to co lubi
Pani robić w czasie wolnym ?
JK: Zimą jeżdżę na nartach, zaś
latem na rowerze. Lubię spędzać
czas z moimi dziećmi, gramy w gry
planszowe i karciane. Interesują
mnie książki fantasy, gdy trafię na
naprawdę dobrą książkę mogę
czytać do 3 nad ranem bo lubię to
robić.
A: Czy lubi Pani podróżować ?
Gdzie chciałaby Pani pojechać?
Jakie miasta zwiedzić?
JK: Lubię podróżować ale tylko po
Polsce, ponieważ uważam, że jako
Polacy mało znamy Polskę .
Interesuje mnie zwiedzanie
polskich zamków, jeździmy też
często do małych , zacisznych
wiosek gdzie można naprawdę
odpocząć, gdzie można iść łowić
ryby, gdzie nie ma miejskiego
zgiełku.
A: Czy jest jakieś szczególne
miejsce, które chciałaby Pani
zwiedzić?
JK: Mój syn zażyczył sobie na
Gwiazdkę mapę zamków i mamy
takie plany żeby kiedyś pojechać i
wszystkie te zamki zwiedzić. Lubię
zwiedzać zamki, gdy wchodzę do
środka to czuję ducha tej historii,
czuję że ci ludzie, którzy tam żyli
gdzieś tam są.
A: Dziękuje bardzo za rozmowę.
Rozmawiała
Agnieszka Helis