1 . Вовед
Сексуалната работа е непринудна продажба на сексуални услуги за пари или други материјални добра , помеѓу согласни возрасни лица . Сексуалната работа во Скопје се одвива на отворена и затворена сцена и опфаќа нудење ескорт услуги , сексуални услуги преку телефон , порнографија , стриптиз , еротска масажа и сексуални услуги преку интернет портали . Сексуален работник може да биде маж , жена или трансродно лице .
Сексуалната работа е многу често игнорирана и неприфатена од општеството и државните институции , што придонесува до прогон , насилство , стигма и дискриминација врз сексуалните работници . Сексуалната работа не е призната како работа , што често ги принудува сексуалните работници да работат тајно и да се кријат , да не зборуваат отворено за својата работа , ниту со семејството , ниту со партнерите , плашејќи се да не бидат откриени . Токму ваквата перцепција од страна на општеството за сексуалната работа ги става сексуалните работници во најголем ризик . Многу често сексуалните работници кои работат на отворена сцена со цел да избегнат апсење или малтретирање од страна на полицијата се принудени да работат во поизолирани области , со што се впуштаат во уште понебезбедни услови за работа , изложени на секаков вид насилство , особено од страна на клиентите . Стравот од апсење и полициска злоупотреба исто така го ограничува времето и методите кои сексуалните работници ги користат за безбедна работа со своите клиенти .
Поради фактот дека сексуалните работници во Скопје , како и на целата територија на Република Македонија се социјално исклучени , истите се соочуваат со низа проблеми кои имаат големо влијание врз нивниот животен стил . Оттука , како главни проблеми со кои сексулните работници се соочуваат секојдневно можеме да ги издвоиме следниве :
- Ограничен пристап до здравствени услуги .
Ограничениот пристап на сексуалните работници до здравствените услуги од страна на државните институции се должи пред се на несензибилизираноста на здравствените работници кон оваа маргиналзирана група . Сексуалните работници многу често се соочуват со стигма и дискриминација доколку побараат услуги од јавните здравствените установи и поради тоа најчесто се обраќаат до невладини организации и други сервис провајдери . Со ограничениот пристап и неадекватните здравствени услуги се намалува можноста сексуалните работници да бидат вклучени во здравствените програми за нивна заштита .
5