Su DURU
DENİZ KENARI
Bisikletle sahil turu, bir zamanlarki en büyük hayalim, sonrası için de eğlencem. Bizim ailede yazlık da kışlık da vardır ama en kısa tatilde bile yazlıktayızdır eğer özel bir yere gitmiyorsak.
Küçükken annem tek başıma izin vermezdi, ancak sitede bir sağa bir sola sürerdim ama artık özgürüm! En azından trafiğin yoğun olmadığı günlerde, uçsuz bucaksız mavi özgürlüğün, temiz gökyüzünün havasını içine çekmek. Daha iyi ne olabilir ki? Hani Teoman’ ın bir şarkısı var“ Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir / Bazen küçük bir an için ömür bile verilir” diyor. Deniz benim için öyle. Ben özgürlüğüme düşkünümdür. Yalnız kalmamayı sevdiğim kadar yalnız olmayı da severim. Sahilde bisiklet sürerken nedensizce mutlu olmam, sonu olmadığını bilerek koşmam, bir şarkı açıp bağıra bağıra söylemem... Mutluluk aranmaz, bulunmaz; o seni bulur, tabii sen farkındaysan, her andan keyif alabiliyorsan... Onları anı yapmak bizim elimizde. Sahilde bisiklet sürmek, benim için hayal kurmak, nedensizce mutlu olmaktır. Deniz kıyısında geçen anılarım için daha çok şey yazacak olan kalemimi size hediye edebilirim.
Belki de özgürlüğe olan düşkünlüğümden dolayı, ben denizde, kıyısında her türlü huzurluyum, mutluyum çünkü özgürüm, yani öyle hissediyorum, o yüzden sebepsiz sevincim. Spor yapmayı severim, oldukça severim; yani sahilde bisiklet, sahilde yürüyüş, bunlar benim hep yapmak istediğim, asla vazgeçmeyeceğim şeylerden. O dalgaların sesiyle sana mutluluğun matematiğini fısıldayan deniz kıyısında bisiklet sürmek...
Bir keresinde kendimi öyle kaptırmışım ki gözlerim kapalı, bisiklet üstünde, sitedeyim. Telefonumdan o şarkıyı, Teoman’ ınkini açmışım, kendimce söylüyorum. Aslında hep yaptığım şeyler; arabaların, çöp tenekelerinin yerlerini ezberlemiştim ama mutluluk ve hayal... Hayal kurmak ne kadar imkânsız olursa olsun, imkânı var gibi bakmak iyi. Ne demiş Şebnem Gürsoy“ İmkânsızı hemen yaparım, mucizeleri yapmak ise zaman alır.” Ümidinizi, mutluluğunuzu yitirmeyin. Neyse konuya dönersek ben çat diye direğe girdim, bisikletim pert, halbuki çok hızlı değildim. Direksyon, göğüs kafesime girmiş, hâlâ izi duruyor. Tam iki çatlakla atlattım hepsini, ama izi geçmedi. Göğüs kafesi ve serçe parmak çatlamış ama o anda acı hissetmemiştim. Direksiyon göğüs kafesime girmişti ama nasıl olduysa ayağa kalkmış, biraz durmuş ve sürmeye devam etmiştim. Doktora gittiğimde göğüs kafesime değil, elime alçı takıldı. Ama alçı, bisiklet sürmeme ve yüzmeme engel olduğundan ilk gün çıkardım, sonra bazı sorunlar çıktı bu yüzden.
Ama ne deniz kıyısında şarkı söylemekten, yürümekten, dalgaları izlemekten ne bisiklet binmekten vazgeçtim. Hâlâ tek hayalim özgürlük ve yalnız kalmadan yalnız olmayı başarabilmek. Size şunu söyleyeyim, özgürseniz, birileri size“ şunu yap” deme hakkına sahip değilse mutlu olmamak için nedeniniz yok, sadece bahaneniz vardır.
166
168