I ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ I ΔΙΑΜΟΝΉ I ΚΕΝΤΡΙΚΌ ΘΈΜΑ
ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΊΑ
I ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ I ΔΙΑΜΟΝΉ I ΚΕΝΤΡΙΚΌ ΘΈΜΑ
Robert Bordaz , με τον Richard Rogers και Renzo Piano
© Studio Piano & Rogers © Fondazione Renzo Piano di Carlo Piano
ΉΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ ΈΤΟΣ 1971 , ΤΡΊΑ ΜΌΛΙΣ ΧΡΌΝΙΑ ΜΕΤΆ ΤΟ ' 68 , ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΉ ΠΟΥ ΤΑ ΜΟΥΣΕΊΑ ΉΤΑΝ ΜΈΡΗ ΒΑΡΕΤΆ ΚΑΙ ΣΚΟΝΙΣΜΈΝΑ . ΉΜΑΣΤΑΝ ΝΈΟΙ ΚΑΙ ΑΝΥΠΆΚΟΥΟΙ , ΊΣΩΣ ΑΚΌΜΗ ΚΑΙ ΛΊΓΟ ΑΓΕΝΕΊΣ . ΑΛΛΆ ΈΝΑ ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΕΊΧΑΜΕ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙ ΉΤΑΝ ΌΤΙ ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΝΌΗΜΑ ΝΑ ΧΤΊΣΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ΈΝΑ ΑΚΌΜΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΌ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΧΏΡΟ .
Eχουν περάσει σαράντα χρόνια από τα εγκαίνια του Κέντρου Georges Pompidou . Ήταν 31 Ιανουαρίου 1977 , μια φωτεινή και κρύα μέρα , όπως μόνο ο ουρανός του Παρισιού ξέρει να προσφέρει . Από τότε , το Beaubοurg , όπως το αποκαλούσαν οι Παριζιάνοι , καλωσόριζε 30.000 επισκέπτες κάθε Σάββατο . `Ηταν πάνω από όλα ένα πλήθος περίεργο να ανακαλύψει , πώς ένα διαστημόπλοιο προσγειώθηκε στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας . Tότε ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Βαλερί Ζισκάρ ντ ' Εστέν . Ο Πομπιντού , ο οποίος οραματίστηκε το πολιτιστικό κέντρο , από τον οποίο πήρε και το όνομά του , είχε πεθάνει τρία χρόνια νωρίτερα . Σήμερα , το κέντρο υποδέχεται 250 εκατομμύρια ανθρώπους . Ο αρχιτέκτονας Renzo Piano , ένας από τους δυο σχεδιαστές του , μάς μιλάει για τη μεγάλη περιπέτεια :
ΤΟ ΚΤΊΣΙΜΟ ΕΊΝΑΙ ΜΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΌΤΗΤΑ ... Η ΈΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΌΣ Η
M A G A Z I N E 5