ze terwijl haar zusje in het water spartelt.
Plotseling begeeft het ijs onder
Krymzen het ook. Ze valt in de rivier,
maar slaagt erin een stevige ijsrichel
vast te grijpen en vast te houden tot
de man en zijn hond boven haar opdoemen. De man tilt haar uit het water en hijst haar op de kant.
‘Op de brug staat mijn vrouw,’ zegt
hij wijzend. ‘Ze heeft het alarmnummer gebeld en zal je helpen. Wacht
hier. Blijf staan waar je staat.’
Krymzen bibbert. ‘Mijn zusje!’ snikt
ze. ‘Waar is mijn zusje?’
MIRANDA WAGNER HAALT NET de
kalkoen uit de oven als ze geklop op
de deur hoort. Haar man, Cory Sunshine, kan niet opendoen omdat hij op
Krymzens en Samara’s twee kleinere
broertjes let. Ze veegt haar handen af,
doet de deur open en ziet het zesjarige
buurjongetje opgewonden op de stoep
staan.
Het is kouder dan ze
ooit had gedacht.
Ze kan zwemmen,
maar het lukt niet.
‘De meisjes liggen in het water!’
meldt hij.
Miranda, 31, begrijpt het niet.
‘Zijn ze in een plas gevallen?’ vraagt
ze. ‘Ze zijn in de rivier gevallen,’ antwoordt de kleine jongen. ‘Samara
drijft weg!’
Een paar seconden lang is ze als
46
versteend. Ligt haar kleine mollige
meisje in de rivier? Ze schudt haar
hoofd en schreeuwt naar Cory – die
thuis is van zijn werk in de olieindustrie – dat hij bij de jongens moet blijven terwijl zij wegrent om uit te zoeken wat er gebeurd is. Ze prevelt een
stil gebed wanneer ze de woorden van
de jongen terughoort in haar hoofd.
WANNEER DE STROOM haar meesleurt, bidt Samara in de rivier met al
haar kracht, net zoals ze dat in de klas
doet op de katholieke basisschool St.
Bernadette.
‘Alstublieft God, laat me leven,’ bidt
ze stilletjes. Haar jas en een roze rubberlaars is ze al verloren. Haar ouders
zullen zo boos zijn! Maar om straf te
krijgen, moet je wel in leven blijven,
vertelt een stemmetje haar.
Het is zo koud, veel kouder dan ze
ooit had gedacht. Ook al kan ze zwemmen, nu lukt dat niet. Niet hier. Haar
armen en benen doen niet wat ze
moeten doen.
Ze ligt al acht minuten in het water.
Ook al is ze nog maar negen, ze beseft
dat ze niet veel tijd meer heeft.
KRYMZEN HUILT en Adam kijkt verwoed uit naar haar zusje. Daar is ze,
ongeveer een halve kilometer stroomafwaarts, haar rode T-shirt en roze
legging zijn gemakkelijk te herkennen. Hij en Rocky beginnen te lopen,
maar er ligt 15 centimeter sneeuw op
het smeltende ijs en ze bevindt zich
ongeveer 1,5 meter van de oever; de
stroom voert haar mee als een blok
hout. De afstand kon net zo goed vijf
Reader ’s Digest 03 /14