Reader's Digest / Het Beste maart 2014 | Page 24

Mensen

Een Taiwanese leert
Zwitsers thee te drinken.
dooR René AmmAnn

‘G

enieten van thee is op zich
nutteloos. Van thee drinken
krijg je alleen maar honger,’ glimlacht Meng-Lin Chou, terwijl ze voor haar gast en zichzelf op
eleg ante wijze thee schenkt in lage
porselijnen kopjes. ‘Maar, zoals mijn
grootvader al zei, maken nutteloze
bezigheden het leven niet juist
mooier?’ In haar Shui Tang theehuis
– wat ruwweg ‘Plek van mooi water’
betekent – in het oude centrum van
Zürich, lijkt de tijd stil te staan op
deze grijze novemberdag.
Haar winkel, met zijn nette rijen
theeblikken en glimmend perzikhouten meubilair, is een oase van
rust in de drukke stad. ‘Thee is voor
ons een poort naar een andere wereld,’ legt de 44-jarige Taiwanese uit.
Vier jaar geleden begon ze met de
verkoop van zeldzame theeën uit
China, Japan en Taiwan. Zo creëerde
ze een ontmoetingsplek, een langgekoesterde wens. ‘In Taiwan noemen
22

MEng-Lin Chou
Geboren: 1969 in Taiwan
Woont in: Zürich, Zwitserland
doel: ‘in Zwitserland verwarren mensen visie vaak met planning. Eerlijk gezegd heb ik geen vaststaande plannen.’
we wat we hier nu doen niet een
ceremonie maar een ontmoeting,’
zegt ze.
Meng-Lin Chou groeide op met
de Kung-Fu theeceremonie, die elk
Taiwanees gezin uitvoert bij speciale
gelegenheden. Op haar twintigste
ging ze net als haar broers en zussen
in Europa studeren; de kroon op
haar opleiding volgens haar ouders.
‘Ze wilden dat we de wereld zouden
verkennen,’ legt ze uit. Ze begon in
Engeland en ging toen sociologie en
Duits studeren in Konstanz, waar ze
voor een Duitser viel. Haar familie
vond het maar niets, want die wilde
dat ze terugkwam en met een Aziatische man trouwde.
Maar Meng-Lin Chou wilde zelfstandig zijn en negeerde de familiedruk. Eind jaren 90 ging ze naar
Urasenke, een Japanse school voor
theeceremonies. Zo rolde ze de
theehandel in, wat helemaal niet
haar plan was geweest. Een kennis
reader ’s digest 03 /14

foto’s: © kellenbergerk aminski.ch

De
ontmoeting